работаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
работаме́р |
работаме́ры |
Р. |
работаме́ра |
работаме́раў |
Д. |
работаме́ру |
работаме́рам |
В. |
работаме́р |
работаме́ры |
Т. |
работаме́рам |
работаме́рамі |
М. |
работаме́ры |
работаме́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабо́танька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рабо́танька |
Р. |
рабо́танькі |
Д. |
рабо́таньцы |
В. |
рабо́таньку |
Т. |
рабо́танькай рабо́танькаю |
М. |
рабо́таньцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабо́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабо́тка |
рабо́ткі |
Р. |
рабо́ткі |
рабо́так |
Д. |
рабо́тцы |
рабо́ткам |
В. |
рабо́тку |
рабо́ткі |
Т. |
рабо́ткай рабо́ткаю |
рабо́ткамі |
М. |
рабо́тцы |
рабо́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабо́тнік |
рабо́тнікі |
Р. |
рабо́тніка |
рабо́тнікаў |
Д. |
рабо́тніку |
рабо́тнікам |
В. |
рабо́тніка |
рабо́тнікаў |
Т. |
рабо́тнікам |
рабо́тнікамі |
М. |
рабо́тніку |
рабо́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабо́тніца |
рабо́тніцы |
Р. |
рабо́тніцы |
рабо́тніц |
Д. |
рабо́тніцы |
рабо́тніцам |
В. |
рабо́тніцу |
рабо́тніц |
Т. |
рабо́тніцай рабо́тніцаю |
рабо́тніцамі |
М. |
рабо́тніцы |
рабо́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рабо́тніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рабо́тніцкі |
рабо́тніцкая |
рабо́тніцкае |
рабо́тніцкія |
Р. |
рабо́тніцкага |
рабо́тніцкай рабо́тніцкае |
рабо́тніцкага |
рабо́тніцкіх |
Д. |
рабо́тніцкаму |
рабо́тніцкай |
рабо́тніцкаму |
рабо́тніцкім |
В. |
рабо́тніцкі (неадуш.) рабо́тніцкага (адуш.) |
рабо́тніцкую |
рабо́тніцкае |
рабо́тніцкія (неадуш.) рабо́тніцкіх (адуш.) |
Т. |
рабо́тніцкім |
рабо́тніцкай рабо́тніцкаю |
рабо́тніцкім |
рабо́тніцкімі |
М. |
рабо́тніцкім |
рабо́тніцкай |
рабо́тніцкім |
рабо́тніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рабо́тніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рабо́тніцтва |
Р. |
рабо́тніцтва |
Д. |
рабо́тніцтву |
В. |
рабо́тніцтва |
Т. |
рабо́тніцтвам |
М. |
рабо́тніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
рабо́тнічак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рабо́тнічак |
рабо́тнічкі |
Р. |
рабо́тнічка |
рабо́тнічкаў |
Д. |
рабо́тнічку |
рабо́тнічкам |
В. |
рабо́тнічка |
рабо́тнічкаў |
Т. |
рабо́тнічкам |
рабо́тнічкамі |
М. |
рабо́тнічку |
рабо́тнічках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.