імунітэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імунітэ́тны |
імунітэ́тная |
імунітэ́тнае |
імунітэ́тныя |
| Р. |
імунітэ́тнага |
імунітэ́тнай імунітэ́тнае |
імунітэ́тнага |
імунітэ́тных |
| Д. |
імунітэ́тнаму |
імунітэ́тнай |
імунітэ́тнаму |
імунітэ́тным |
| В. |
імунітэ́тны (неадуш.) імунітэ́тнага (адуш.) |
імунітэ́тную |
імунітэ́тнае |
імунітэ́тныя (неадуш.) імунітэ́тных (адуш.) |
| Т. |
імунітэ́тным |
імунітэ́тнай імунітэ́тнаю |
імунітэ́тным |
імунітэ́тнымі |
| М. |
імунітэ́тным |
імунітэ́тнай |
імунітэ́тным |
імунітэ́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
іму́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
іму́ннасць |
| Р. |
іму́ннасці |
| Д. |
іму́ннасці |
| В. |
іму́ннасць |
| Т. |
іму́ннасцю |
| М. |
іму́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
іму́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іму́нны |
іму́нная |
іму́ннае |
іму́нныя |
| Р. |
іму́ннага |
іму́ннай іму́ннае |
іму́ннага |
іму́нных |
| Д. |
іму́ннаму |
іму́ннай |
іму́ннаму |
іму́нным |
| В. |
іму́нны (неадуш.) іму́ннага (адуш.) |
іму́нную |
іму́ннае |
іму́нныя (неадуш.) іму́нных (адуш.) |
| Т. |
іму́нным |
іму́ннай іму́ннаю |
іму́нным |
іму́ннымі |
| М. |
іму́нным |
іму́ннай |
іму́нным |
іму́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імуно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
імуно́лаг |
імуно́лагі |
| Р. |
імуно́лага |
імуно́лагаў |
| Д. |
імуно́лагу |
імуно́лагам |
| В. |
імуно́лага |
імуно́лагаў |
| Т. |
імуно́лагам |
імуно́лагамі |
| М. |
імуно́лагу |
імуно́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
імура́цыя |
| Р. |
імура́цыі |
| Д. |
імура́цыі |
| В. |
імура́цыю |
| Т. |
імура́цыяй імура́цыяю |
| М. |
імура́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Імхавы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Імхавы́ |
| Р. |
Імхаво́га |
| Д. |
Імхаво́му |
| В. |
Імхавы́ |
| Т. |
Імхавы́м |
| М. |
Імхавы́м |
імхо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імхо́вы |
імхо́вая |
імхо́вае |
імхо́выя |
| Р. |
імхо́вага |
імхо́вай імхо́вае |
імхо́вага |
імхо́вых |
| Д. |
імхо́ваму |
імхо́вай |
імхо́ваму |
імхо́вым |
| В. |
імхо́вы (неадуш.) імхо́вага (адуш.) |
імхо́вую |
імхо́вае |
імхо́выя (неадуш.) імхо́вых (адуш.) |
| Т. |
імхо́вым |
імхо́вай імхо́ваю |
імхо́вым |
імхо́вымі |
| М. |
імхо́вым |
імхо́вай |
імхо́вым |
імхо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
імча́нне |
| Р. |
імча́ння |
| Д. |
імча́нню |
| В. |
імча́нне |
| Т. |
імча́ннем |
| М. |
імча́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.