рэ́чышчавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́чышчавы |
рэ́чышчавая |
рэ́чышчавае |
рэ́чышчавыя |
| Р. |
рэ́чышчавага |
рэ́чышчавай рэ́чышчавае |
рэ́чышчавага |
рэ́чышчавых |
| Д. |
рэ́чышчаваму |
рэ́чышчавай |
рэ́чышчаваму |
рэ́чышчавым |
| В. |
рэ́чышчавы (неадуш.) рэ́чышчавага (адуш.) |
рэ́чышчавую |
рэ́чышчавае |
рэ́чышчавыя (неадуш.) рэ́чышчавых (адуш.) |
| Т. |
рэ́чышчавым |
рэ́чышчавай рэ́чышчаваю |
рэ́чышчавым |
рэ́чышчавымі |
| М. |
рэ́чышчавым |
рэ́чышчавай |
рэ́чышчавым |
рэ́чышчавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
рэ́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́шаны |
рэ́шаная |
рэ́шанае |
рэ́шаныя |
| Р. |
рэ́шанага |
рэ́шанай рэ́шанае |
рэ́шанага |
рэ́шаных |
| Д. |
рэ́шанаму |
рэ́шанай |
рэ́шанаму |
рэ́шаным |
| В. |
рэ́шаны (неадуш.) рэ́шанага (адуш.) |
рэ́шаную |
рэ́шанае |
рэ́шаныя (неадуш.) рэ́шаных (адуш.) |
| Т. |
рэ́шаным |
рэ́шанай рэ́шанаю |
рэ́шаным |
рэ́шанымі |
| М. |
рэ́шаным |
рэ́шанай |
рэ́шаным |
рэ́шаных |
Кароткая форма: рэ́шана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
рэ́шата
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́шата |
рашо́ты рэ́шаты |
| Р. |
рэ́шата |
рашэ́т рашо́т рашо́таў |
| Д. |
рэ́шату |
рашо́там |
| В. |
рэ́шата |
рашо́ты рэ́шаты |
| Т. |
рэ́шатам |
рашо́тамі |
| М. |
рэ́шаце |
рашо́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́шка |
| Р. |
рэ́шкі |
| Д. |
рэ́шцы |
| В. |
рэ́шку |
| Т. |
рэ́шкай рэ́шкаю |
| М. |
рэ́шцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́шта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэ́шта |
| Р. |
рэ́шты |
| Д. |
рэ́шце |
| В. |
рэ́шту |
| Т. |
рэ́штай рэ́штаю |
| М. |
рэ́шце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́штка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэ́штка |
рэ́шткі |
| Р. |
рэ́шткі |
рэ́шткаў |
| Д. |
рэ́штцы |
рэ́шткам |
| В. |
рэ́штку |
рэ́шткі |
| Т. |
рэ́шткай рэ́шткаю |
рэ́шткамі |
| М. |
рэ́штцы |
рэ́штках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́шткава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| рэ́шткава |
- |
- |