рэхакардыягра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэхакардыягра́ма |
рэхакардыягра́мы |
Р. |
рэхакардыягра́мы |
рэхакардыягра́м |
Д. |
рэхакардыягра́ме |
рэхакардыягра́мам |
В. |
рэхакардыягра́му |
рэхакардыягра́мы |
Т. |
рэхакардыягра́май рэхакардыягра́маю |
рэхакардыягра́мамі |
М. |
рэхакардыягра́ме |
рэхакардыягра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэхакардыягра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэхакардыягра́фія |
Р. |
рэхакардыягра́фіі |
Д. |
рэхакардыягра́фіі |
В. |
рэхакардыягра́фію |
Т. |
рэхакардыягра́фіяй рэхакардыягра́фіяю |
М. |
рэхакардыягра́фіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэхалака́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэхалака́тар |
рэхалака́тары |
Р. |
рэхалака́тара |
рэхалака́тараў |
Д. |
рэхалака́тару |
рэхалака́тарам |
В. |
рэхалака́тар |
рэхалака́тары |
Т. |
рэхалака́тарам |
рэхалака́тарамі |
М. |
рэхалака́тары |
рэхалака́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэхалакацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэхалакацы́йны |
рэхалакацы́йная |
рэхалакацы́йнае |
рэхалакацы́йныя |
Р. |
рэхалакацы́йнага |
рэхалакацы́йнай рэхалакацы́йнае |
рэхалакацы́йнага |
рэхалакацы́йных |
Д. |
рэхалакацы́йнаму |
рэхалакацы́йнай |
рэхалакацы́йнаму |
рэхалакацы́йным |
В. |
рэхалакацы́йны (неадуш.) рэхалакацы́йнага (адуш.) |
рэхалакацы́йную |
рэхалакацы́йнае |
рэхалакацы́йныя (неадуш.) рэхалакацы́йных (адуш.) |
Т. |
рэхалакацы́йным |
рэхалакацы́йнай рэхалакацы́йнаю |
рэхалакацы́йным |
рэхалакацы́йнымі |
М. |
рэхалакацы́йным |
рэхалакацы́йнай |
рэхалакацы́йным |
рэхалакацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
рэхалака́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэхалака́цыя |
Р. |
рэхалака́цыі |
Д. |
рэхалака́цыі |
В. |
рэхалака́цыю |
Т. |
рэхалака́цыяй рэхалака́цыяю |
М. |
рэхалака́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
рэхало́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рэхало́т |
рэхало́ты |
Р. |
рэхало́та |
рэхало́таў |
Д. |
рэхало́ту |
рэхало́там |
В. |
рэхало́т |
рэхало́ты |
Т. |
рэхало́там |
рэхало́тамі |
М. |
рэхало́це |
рэхало́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
рэхало́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рэхало́тны |
рэхало́тная |
рэхало́тнае |
рэхало́тныя |
Р. |
рэхало́тнага |
рэхало́тнай рэхало́тнае |
рэхало́тнага |
рэхало́тных |
Д. |
рэхало́тнаму |
рэхало́тнай |
рэхало́тнаму |
рэхало́тным |
В. |
рэхало́тны (неадуш.) рэхало́тнага (адуш.) |
рэхало́тную |
рэхало́тнае |
рэхало́тныя (неадуш.) рэхало́тных (адуш.) |
Т. |
рэхало́тным |
рэхало́тнай рэхало́тнаю |
рэхало́тным |
рэхало́тнымі |
М. |
рэхало́тным |
рэхало́тнай |
рэхало́тным |
рэхало́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рэхаметрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
рэхаметрава́нне |
Р. |
рэхаметрава́ння |
Д. |
рэхаметрава́нню |
В. |
рэхаметрава́нне |
Т. |
рэхаметрава́ннем |
М. |
рэхаметрава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.