бабралаве́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бабралаве́цкі |
бабралаве́цкая |
бабралаве́цкае |
бабралаве́цкія |
| Р. |
бабралаве́цкага |
бабралаве́цкай
бабралаве́цкае |
бабралаве́цкага |
бабралаве́цкіх |
| Д. |
бабралаве́цкаму |
бабралаве́цкай |
бабралаве́цкаму |
бабралаве́цкім |
| В. |
бабралаве́цкі (неадуш.)
бабралаве́цкага (адуш.) |
бабралаве́цкую |
бабралаве́цкае |
бабралаве́цкія (неадуш.)
бабралаве́цкіх (адуш.) |
| Т. |
бабралаве́цкім |
бабралаве́цкай
бабралаве́цкаю |
бабралаве́цкім |
бабралаве́цкімі |
| М. |
бабралаве́цкім |
бабралаве́цкай |
бабралаве́цкім |
бабралаве́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бабрало́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабрало́ў |
бабрало́вы |
| Р. |
бабрало́ва |
бабрало́ваў |
| Д. |
бабрало́ву |
бабрало́вам |
| В. |
бабрало́ва |
бабрало́ваў |
| Т. |
бабрало́вам |
бабрало́вамі |
| М. |
бабрало́ве |
бабрало́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Бабрамы́нічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бабрамы́нічы |
| Р. |
Бабрамы́ніч
Бабрамы́нічаў |
| Д. |
Бабрамы́нічам |
| В. |
Бабрамы́нічы |
| Т. |
Бабрамы́нічамі |
| М. |
Бабрамы́нічах |
бабранё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабранё́ |
бабраня́ты |
| Р. |
бабраня́ці |
бабраня́т |
| Д. |
бабраня́ці |
бабраня́там |
| В. |
бабранё́ |
бабраня́т |
| Т. |
бабранём |
бабраня́тамі |
| М. |
бабраня́ці |
бабраня́тах |
Іншыя варыянты:
бабраня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бабраня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабраня́ |
бабраня́ты |
| Р. |
бабраня́ці |
бабраня́т |
| Д. |
бабраня́ці |
бабраня́там |
| В. |
бабраня́ |
бабраня́т |
| Т. |
бабранём |
бабраня́тамі |
| М. |
бабраня́ці |
бабраня́тах |
Іншыя варыянты:
бабранё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бабраня́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бабраня́ты |
| Р. |
Бабраня́т
Бабраня́таў |
| Д. |
Бабраня́там |
| В. |
Бабраня́ты |
| Т. |
Бабраня́тамі |
| М. |
Бабраня́тах |
Бабраўні́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бабраўні́кі |
| Р. |
Бабраўні́каў |
| Д. |
Бабраўні́кам |
| В. |
Бабраўні́кі |
| Т. |
Бабраўні́камі |
| М. |
Бабраўні́ках |
Бабро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Бабро́ва |
| Р. |
Бабро́ва |
| Д. |
Бабро́ву |
| В. |
Бабро́ва |
| Т. |
Бабро́вам |
| М. |
Бабро́ве |
бабро́віна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бабро́віна |
| Р. |
бабро́віны |
| Д. |
бабро́віне |
| В. |
бабро́віну |
| Т. |
бабро́вінай
бабро́вінаю |
| М. |
бабро́віне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.