рэлігі́йна-эты́чны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рэлігі́йна-эты́чны | рэлігі́йна-эты́чная | рэлігі́йна-эты́чнае | рэлігі́йна-эты́чныя | 
		
			| Р. | рэлігі́йна-эты́чнага | рэлігі́йна-эты́чнай рэлігі́йна-эты́чнае
 | рэлігі́йна-эты́чнага | рэлігі́йна-эты́чных | 
		
			| Д. | рэлігі́йна-эты́чнаму | рэлігі́йна-эты́чнай | рэлігі́йна-эты́чнаму | рэлігі́йна-эты́чным | 
		
			| В. | рэлігі́йна-эты́чны (неадуш.) рэлігі́йна-эты́чнага (адуш.)
 | рэлігі́йна-эты́чную | рэлігі́йна-эты́чнае | рэлігі́йна-эты́чныя (неадуш.) рэлігі́йна-эты́чных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рэлігі́йна-эты́чным | рэлігі́йна-эты́чнай рэлігі́йна-эты́чнаю
 | рэлігі́йна-эты́чным | рэлігі́йна-эты́чнымі | 
		
			| М. | рэлігі́йна-эты́чным | рэлігі́йна-эты́чнай | рэлігі́йна-эты́чным | рэлігі́йна-эты́чных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
рэлігі́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | рэлігі́йнік | рэлігі́йнікі | 
		
			| Р. | рэлігі́йніка | рэлігі́йнікаў | 
		
			| Д. | рэлігі́йніку | рэлігі́йнікам | 
		
			| В. | рэлігі́йніка | рэлігі́йнікаў | 
		
			| Т. | рэлігі́йнікам | рэлігі́йнікамі | 
		
			| М. | рэлігі́йніку | рэлігі́йніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
рэлігі́йны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рэлігі́йны | рэлігі́йная | рэлігі́йнае | рэлігі́йныя | 
		
			| Р. | рэлігі́йнага | рэлігі́йнай рэлігі́йнае
 | рэлігі́йнага | рэлігі́йных | 
		
			| Д. | рэлігі́йнаму | рэлігі́йнай | рэлігі́йнаму | рэлігі́йным | 
		
			| В. | рэлігі́йны (неадуш.) рэлігі́йнага (адуш.)
 | рэлігі́йную | рэлігі́йнае | рэлігі́йныя (неадуш.) рэлігі́йных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рэлігі́йным | рэлігі́йнай рэлігі́йнаю
 | рэлігі́йным | рэлігі́йнымі | 
		
			| М. | рэлігі́йным | рэлігі́йнай | рэлігі́йным | рэлігі́йных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рэлі́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | рэлі́гія | рэлі́гіі | 
		
			| Р. | рэлі́гіі | рэлі́гій | 
		
			| Д. | рэлі́гіі | рэлі́гіям | 
		
			| В. | рэлі́гію | рэлі́гіі | 
		
			| Т. | рэлі́гіяй рэлі́гіяю
 | рэлі́гіямі | 
		
			| М. | рэлі́гіі | рэлі́гіях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
рэлігіязна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | рэлігіязна́вец | рэлігіязна́ўцы | 
		
			| Р. | рэлігіязна́ўца | рэлігіязна́ўцаў | 
		
			| Д. | рэлігіязна́ўцу | рэлігіязна́ўцам | 
		
			| В. | рэлігіязна́ўца | рэлігіязна́ўцаў | 
		
			| Т. | рэлігіязна́ўцам | рэлігіязна́ўцамі | 
		
			| М. | рэлігіязна́ўцу | рэлігіязна́ўцах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
рэлігіязна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | рэлігіязна́ўства | 
		
			| Р. | рэлігіязна́ўства | 
		
			| Д. | рэлігіязна́ўству | 
		
			| В. | рэлігіязна́ўства | 
		
			| Т. | рэлігіязна́ўствам | 
		
			| М. | рэлігіязна́ўстве | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
рэлігіязна́ўчы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рэлігіязна́ўчы | рэлігіязна́ўчая | рэлігіязна́ўчае | рэлігіязна́ўчыя | 
		
			| Р. | рэлігіязна́ўчага | рэлігіязна́ўчай рэлігіязна́ўчае
 | рэлігіязна́ўчага | рэлігіязна́ўчых | 
		
			| Д. | рэлігіязна́ўчаму | рэлігіязна́ўчай | рэлігіязна́ўчаму | рэлігіязна́ўчым | 
		
			| В. | рэлігіязна́ўчы (неадуш.) рэлігіязна́ўчага (адуш.)
 | рэлігіязна́ўчую | рэлігіязна́ўчае | рэлігіязна́ўчыя (неадуш.) рэлігіязна́ўчых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рэлігіязна́ўчым | рэлігіязна́ўчай рэлігіязна́ўчаю
 | рэлігіязна́ўчым | рэлігіязна́ўчымі | 
		
			| М. | рэлігіязна́ўчым | рэлігіязна́ўчай | рэлігіязна́ўчым | рэлігіязна́ўчых | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
рэлі́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | рэлі́з | рэлі́зы | 
		
			| Р. | рэлі́за | рэлі́заў | 
		
			| Д. | рэлі́зу | рэлі́зам | 
		
			| В. | рэлі́з | рэлі́зы | 
		
			| Т. | рэлі́зам | рэлі́замі | 
		
			| М. | рэлі́зе | рэлі́зах | 
		
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		sbm2012.
рэлі́квійны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | рэлі́квійны | рэлі́квійная | рэлі́квійнае | рэлі́квійныя | 
		
			| Р. | рэлі́квійнага | рэлі́квійнай рэлі́квійнае
 | рэлі́квійнага | рэлі́квійных | 
		
			| Д. | рэлі́квійнаму | рэлі́квійнай | рэлі́квійнаму | рэлі́квійным | 
		
			| В. | рэлі́квійны (неадуш.) рэлі́квійнага (адуш.)
 | рэлі́квійную | рэлі́квійнае | рэлі́квійныя (неадуш.) рэлі́квійных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | рэлі́квійным | рэлі́квійнай рэлі́квійнаю
 | рэлі́квійным | рэлі́квійнымі | 
		
			| М. | рэлі́квійным | рэлі́квійнай | рэлі́квійным | рэлі́квійных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.