імпланто́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
імпланто́лаг |
імпланто́лагі |
| Р. |
імпланто́лага |
імпланто́лагаў |
| Д. |
імпланто́лагу |
імпланто́лагам |
| В. |
імпланто́лага |
імпланто́лагаў |
| Т. |
імпланто́лагам |
імпланто́лагамі |
| М. |
імпланто́лагу |
імпланто́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплементава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імплементава́ны |
імплементава́ная |
імплементава́нае |
імплементава́ныя |
| Р. |
імплементава́нага |
імплементава́най імплементава́нае |
імплементава́нага |
імплементава́ных |
| Д. |
імплементава́наму |
імплементава́най |
імплементава́наму |
імплементава́ным |
| В. |
імплементава́ны (неадуш.) імплементава́нага (адуш.) |
імплементава́ную |
імплементава́нае |
імплементава́ныя (неадуш.) імплементава́ных (адуш.) |
| Т. |
імплементава́ным |
імплементава́най імплементава́наю |
імплементава́ным |
імплементава́нымі |
| М. |
імплементава́ным |
імплементава́най |
імплементава́ным |
імплементава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплементава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імплементава́ны |
імплементава́ная |
імплементава́нае |
імплементава́ныя |
| Р. |
імплементава́нага |
імплементава́най імплементава́нае |
імплементава́нага |
імплементава́ных |
| Д. |
імплементава́наму |
імплементава́най |
імплементава́наму |
імплементава́ным |
| В. |
імплементава́ны (неадуш.) імплементава́нага (адуш.) |
імплементава́ную |
імплементава́нае |
імплементава́ныя (неадуш.) імплементава́ных (адуш.) |
| Т. |
імплементава́ным |
імплементава́най імплементава́наю |
імплементава́ным |
імплементава́нымі |
| М. |
імплементава́ным |
імплементава́най |
імплементава́ным |
імплементава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплементава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
імплементу́ецца |
імплементу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
імплементава́ўся |
імплементава́ліся |
| ж. |
імплементава́лася |
| н. |
імплементава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
імплементу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплементава́ць
‘рэалізаваць (рэалізоўваць) міжнародныя абавязацельствы на ўнутрыдзяржаўным узроўні’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
імплементу́ю |
імплементу́ем |
| 2-я ас. |
імплементу́еш |
імплементу́еце |
| 3-я ас. |
імплементу́е |
імплементу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
імплементава́ў |
імплементава́лі |
| ж. |
імплементава́ла |
| н. |
імплементава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
імплементу́й |
імплементу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
імплементу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплементава́ць
‘рэалізаваць (рэалізоўваць) міжнародныя абавязацельствы на ўнутрыдзяржаўным узроўні’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
імплементу́ю |
імплементу́ем |
| 2-я ас. |
імплементу́еш |
імплементу́еце |
| 3-я ас. |
імплементу́е |
імплементу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
імплементава́ў |
імплементава́лі |
| ж. |
імплементава́ла |
| н. |
імплементава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
імплементу́й |
імплементу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
імплементава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплемента́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
імплемента́цыя |
імплемента́цыі |
| Р. |
імплемента́цыі |
імплемента́цый |
| Д. |
імплемента́цыі |
імплемента́цыям |
| В. |
імплемента́цыю |
імплемента́цыі |
| Т. |
імплемента́цыяй імплемента́цыяю |
імплемента́цыямі |
| М. |
імплемента́цыі |
імплемента́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
імплікава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
імплікава́насць |
| Р. |
імплікава́насці |
| Д. |
імплікава́насці |
| В. |
імплікава́насць |
| Т. |
імплікава́насцю |
| М. |
імплікава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.