рэкру́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэкру́цкі |
рэкру́цкая |
рэкру́цкае |
рэкру́цкія |
| Р. |
рэкру́цкага |
рэкру́цкай рэкру́цкае |
рэкру́цкага |
рэкру́цкіх |
| Д. |
рэкру́цкаму |
рэкру́цкай |
рэкру́цкаму |
рэкру́цкім |
| В. |
рэкру́цкі (неадуш.) рэкру́цкага (адуш.) |
рэкру́цкую |
рэкру́цкае |
рэкру́цкія (неадуш.) рэкру́цкіх (адуш.) |
| Т. |
рэкру́цкім |
рэкру́цкай рэкру́цкаю |
рэкру́цкім |
рэкру́цкімі |
| М. |
рэкру́цкім |
рэкру́цкай |
рэкру́цкім |
рэкру́цкіх |
Іншыя варыянты:
рэ́круцкі.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэ́круцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэ́круцкі |
рэ́круцкая |
рэ́круцкае |
рэ́круцкія |
| Р. |
рэ́круцкага |
рэ́круцкай рэ́круцкае |
рэ́круцкага |
рэ́круцкіх |
| Д. |
рэ́круцкаму |
рэ́круцкай |
рэ́круцкаму |
рэ́круцкім |
| В. |
рэ́круцкі (неадуш.) |
рэ́круцкую |
рэ́круцкае |
рэ́круцкія (неадуш.) |
| Т. |
рэ́круцкім |
рэ́круцкай рэ́круцкаю |
рэ́круцкім |
рэ́круцкімі |
| М. |
рэ́круцкім |
рэ́круцкай |
рэ́круцкім |
рэ́круцкіх |
Іншыя варыянты:
рэкру́цкі.
Крыніцы:
prym2009.
рэкру́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэкру́цтва |
| Р. |
рэкру́цтва |
| Д. |
рэкру́цтву |
| В. |
рэкру́цтва |
| Т. |
рэкру́цтвам |
| М. |
рэкру́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
рэкрышталізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэкрышталізава́ны |
рэкрышталізава́ная |
рэкрышталізава́нае |
рэкрышталізава́ныя |
| Р. |
рэкрышталізава́нага |
рэкрышталізава́най рэкрышталізава́нае |
рэкрышталізава́нага |
рэкрышталізава́ных |
| Д. |
рэкрышталізава́наму |
рэкрышталізава́най |
рэкрышталізава́наму |
рэкрышталізава́ным |
| В. |
рэкрышталізава́ны (неадуш.) рэкрышталізава́нага (адуш.) |
рэкрышталізава́ную |
рэкрышталізава́нае |
рэкрышталізава́ныя (неадуш.) рэкрышталізава́ных (адуш.) |
| Т. |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́най рэкрышталізава́наю |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́нымі |
| М. |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́най |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэкрышталізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэкрышталізава́ны |
рэкрышталізава́ная |
рэкрышталізава́нае |
рэкрышталізава́ныя |
| Р. |
рэкрышталізава́нага |
рэкрышталізава́най рэкрышталізава́нае |
рэкрышталізава́нага |
рэкрышталізава́ных |
| Д. |
рэкрышталізава́наму |
рэкрышталізава́най |
рэкрышталізава́наму |
рэкрышталізава́ным |
| В. |
рэкрышталізава́ны (неадуш.) рэкрышталізава́нага (адуш.) |
рэкрышталізава́ную |
рэкрышталізава́нае |
рэкрышталізава́ныя (неадуш.) рэкрышталізава́ных (адуш.) |
| Т. |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́най рэкрышталізава́наю |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́нымі |
| М. |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́най |
рэкрышталізава́ным |
рэкрышталізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэкрышталіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэкрышталіза́цыя |
| Р. |
рэкрышталіза́цыі |
| Д. |
рэкрышталіза́цыі |
| В. |
рэкрышталіза́цыю |
| Т. |
рэкрышталіза́цыяй рэкрышталіза́цыяю |
| М. |
рэкрышталіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рэкрэацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| рэкрэацы́йна |
- |
- |
рэкрэацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэкрэацы́йны |
рэкрэацы́йная |
рэкрэацы́йнае |
рэкрэацы́йныя |
| Р. |
рэкрэацы́йнага |
рэкрэацы́йнай рэкрэацы́йнае |
рэкрэацы́йнага |
рэкрэацы́йных |
| Д. |
рэкрэацы́йнаму |
рэкрэацы́йнай |
рэкрэацы́йнаму |
рэкрэацы́йным |
| В. |
рэкрэацы́йны (неадуш.) рэкрэацы́йнага (адуш.) |
рэкрэацы́йную |
рэкрэацы́йнае |
рэкрэацы́йныя (неадуш.) рэкрэацы́йных (адуш.) |
| Т. |
рэкрэацы́йным |
рэкрэацы́йнай рэкрэацы́йнаю |
рэкрэацы́йным |
рэкрэацы́йнымі |
| М. |
рэкрэацы́йным |
рэкрэацы́йнай |
рэкрэацы́йным |
рэкрэацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.