лі́хтэрны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лі́хтэрны |
лі́хтэрная |
лі́хтэрнае |
лі́хтэрныя |
Р. |
лі́хтэрнага |
лі́хтэрнай лі́хтэрнае |
лі́хтэрнага |
лі́хтэрных |
Д. |
лі́хтэрнаму |
лі́хтэрнай |
лі́хтэрнаму |
лі́хтэрным |
В. |
лі́хтэрны |
лі́хтэрную |
лі́хтэрнае |
лі́хтэрныя |
Т. |
лі́хтэрным |
лі́хтэрнай лі́хтэрнаю |
лі́хтэрным |
лі́хтэрнымі |
М. |
лі́хтэрным |
лі́хтэрнай |
лі́хтэрным |
лі́хтэрных |
Іншыя варыянты:
лі́хтарны.
Крыніцы:
tsblm1996.
ліцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ліцава́нне |
Р. |
ліцава́ння |
Д. |
ліцава́нню |
В. |
ліцава́нне |
Т. |
ліцава́ннем |
М. |
ліцава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ліцава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ліцава́ны |
ліцава́ная |
ліцава́нае |
ліцава́ныя |
Р. |
ліцава́нага |
ліцава́най ліцава́нае |
ліцава́нага |
ліцава́ных |
Д. |
ліцава́наму |
ліцава́най |
ліцава́наму |
ліцава́ным |
В. |
ліцава́ны (неадуш.) ліцава́нага (адуш.) |
ліцава́ную |
ліцава́нае |
ліцава́ныя (неадуш.) ліцава́ных (адуш.) |
Т. |
ліцава́ным |
ліцава́най ліцава́наю |
ліцава́ным |
ліцава́нымі |
М. |
ліцава́ным |
ліцава́най |
ліцава́ным |
ліцава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ліцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ліцава́ны |
ліцава́ная |
ліцава́нае |
ліцава́ныя |
Р. |
ліцава́нага |
ліцава́най ліцава́нае |
ліцава́нага |
ліцава́ных |
Д. |
ліцава́наму |
ліцава́най |
ліцава́наму |
ліцава́ным |
В. |
ліцава́ны (неадуш.) ліцава́нага (адуш.) |
ліцава́ную |
ліцава́нае |
ліцава́ныя (неадуш.) ліцава́ных (адуш.) |
Т. |
ліцава́ным |
ліцава́най ліцава́наю |
ліцава́ным |
ліцава́нымі |
М. |
ліцава́ным |
ліцава́най |
ліцава́ным |
ліцава́ных |
Кароткая форма: ліцава́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ліцава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ліцу́ецца |
ліцу́юцца |
Прошлы час |
м. |
ліцава́ўся |
ліцава́ліся |
ж. |
ліцава́лася |
н. |
ліцава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ліцава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ліцу́ю |
ліцу́ем |
2-я ас. |
ліцу́еш |
ліцу́еце |
3-я ас. |
ліцу́е |
ліцу́юць |
Прошлы час |
м. |
ліцава́ў |
ліцава́лі |
ж. |
ліцава́ла |
н. |
ліцава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ліцу́й |
ліцу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ліцу́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ліцві́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ліцві́н |
ліцві́ны |
Р. |
ліцві́на |
ліцві́наў |
Д. |
ліцві́ну |
ліцві́нам |
В. |
ліцві́на |
ліцві́наў |
Т. |
ліцві́нам |
ліцві́намі |
М. |
ліцві́не |
ліцві́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ліцві́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ліцві́нава |
Р. |
Ліцві́нава |
Д. |
Ліцві́наву |
В. |
Ліцві́нава |
Т. |
Ліцві́навам |
М. |
Ліцві́наве |