рэлігі́йна-філасо́фскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлігі́йна-філасо́фскі |
рэлігі́йна-філасо́фская |
рэлігі́йна-філасо́фскае |
рэлігі́йна-філасо́фскія |
| Р. |
рэлігі́йна-філасо́фскага |
рэлігі́йна-філасо́фскай
рэлігі́йна-філасо́фскае |
рэлігі́йна-філасо́фскага |
рэлігі́йна-філасо́фскіх |
| Д. |
рэлігі́йна-філасо́фскаму |
рэлігі́йна-філасо́фскай |
рэлігі́йна-філасо́фскаму |
рэлігі́йна-філасо́фскім |
| В. |
рэлігі́йна-філасо́фскі (неадуш.)
рэлігі́йна-філасо́фскага (адуш.) |
рэлігі́йна-філасо́фскую |
рэлігі́йна-філасо́фскае |
рэлігі́йна-філасо́фскія (неадуш.)
рэлігі́йна-філасо́фскіх (адуш.) |
| Т. |
рэлігі́йна-філасо́фскім |
рэлігі́йна-філасо́фскай
рэлігі́йна-філасо́фскаю |
рэлігі́йна-філасо́фскім |
рэлігі́йна-філасо́фскімі |
| М. |
рэлігі́йна-філасо́фскім |
рэлігі́йна-філасо́фскай |
рэлігі́йна-філасо́фскім |
рэлігі́йна-філасо́фскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
рэлігі́йна-эты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлігі́йна-эты́чны |
рэлігі́йна-эты́чная |
рэлігі́йна-эты́чнае |
рэлігі́йна-эты́чныя |
| Р. |
рэлігі́йна-эты́чнага |
рэлігі́йна-эты́чнай
рэлігі́йна-эты́чнае |
рэлігі́йна-эты́чнага |
рэлігі́йна-эты́чных |
| Д. |
рэлігі́йна-эты́чнаму |
рэлігі́йна-эты́чнай |
рэлігі́йна-эты́чнаму |
рэлігі́йна-эты́чным |
| В. |
рэлігі́йна-эты́чны (неадуш.)
рэлігі́йна-эты́чнага (адуш.) |
рэлігі́йна-эты́чную |
рэлігі́йна-эты́чнае |
рэлігі́йна-эты́чныя (неадуш.)
рэлігі́йна-эты́чных (адуш.) |
| Т. |
рэлігі́йна-эты́чным |
рэлігі́йна-эты́чнай
рэлігі́йна-эты́чнаю |
рэлігі́йна-эты́чным |
рэлігі́йна-эты́чнымі |
| М. |
рэлігі́йна-эты́чным |
рэлігі́йна-эты́чнай |
рэлігі́йна-эты́чным |
рэлігі́йна-эты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
рэлігі́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэлігі́йнік |
рэлігі́йнікі |
| Р. |
рэлігі́йніка |
рэлігі́йнікаў |
| Д. |
рэлігі́йніку |
рэлігі́йнікам |
| В. |
рэлігі́йніка |
рэлігі́йнікаў |
| Т. |
рэлігі́йнікам |
рэлігі́йнікамі |
| М. |
рэлігі́йніку |
рэлігі́йніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
рэлігі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлігі́йны |
рэлігі́йная |
рэлігі́йнае |
рэлігі́йныя |
| Р. |
рэлігі́йнага |
рэлігі́йнай
рэлігі́йнае |
рэлігі́йнага |
рэлігі́йных |
| Д. |
рэлігі́йнаму |
рэлігі́йнай |
рэлігі́йнаму |
рэлігі́йным |
| В. |
рэлігі́йны (неадуш.)
рэлігі́йнага (адуш.) |
рэлігі́йную |
рэлігі́йнае |
рэлігі́йныя (неадуш.)
рэлігі́йных (адуш.) |
| Т. |
рэлігі́йным |
рэлігі́йнай
рэлігі́йнаю |
рэлігі́йным |
рэлігі́йнымі |
| М. |
рэлігі́йным |
рэлігі́йнай |
рэлігі́йным |
рэлігі́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэлі́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэлі́гія |
рэлі́гіі |
| Р. |
рэлі́гіі |
рэлі́гій |
| Д. |
рэлі́гіі |
рэлі́гіям |
| В. |
рэлі́гію |
рэлі́гіі |
| Т. |
рэлі́гіяй
рэлі́гіяю |
рэлі́гіямі |
| М. |
рэлі́гіі |
рэлі́гіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рэлігіязна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэлігіязна́вец |
рэлігіязна́ўцы |
| Р. |
рэлігіязна́ўца |
рэлігіязна́ўцаў |
| Д. |
рэлігіязна́ўцу |
рэлігіязна́ўцам |
| В. |
рэлігіязна́ўца |
рэлігіязна́ўцаў |
| Т. |
рэлігіязна́ўцам |
рэлігіязна́ўцамі |
| М. |
рэлігіязна́ўцу |
рэлігіязна́ўцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рэлігіязна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рэлігіязна́ўства |
| Р. |
рэлігіязна́ўства |
| Д. |
рэлігіязна́ўству |
| В. |
рэлігіязна́ўства |
| Т. |
рэлігіязна́ўствам |
| М. |
рэлігіязна́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рэлігіязна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлігіязна́ўчы |
рэлігіязна́ўчая |
рэлігіязна́ўчае |
рэлігіязна́ўчыя |
| Р. |
рэлігіязна́ўчага |
рэлігіязна́ўчай
рэлігіязна́ўчае |
рэлігіязна́ўчага |
рэлігіязна́ўчых |
| Д. |
рэлігіязна́ўчаму |
рэлігіязна́ўчай |
рэлігіязна́ўчаму |
рэлігіязна́ўчым |
| В. |
рэлігіязна́ўчы (неадуш.)
рэлігіязна́ўчага (адуш.) |
рэлігіязна́ўчую |
рэлігіязна́ўчае |
рэлігіязна́ўчыя (неадуш.)
рэлігіязна́ўчых (адуш.) |
| Т. |
рэлігіязна́ўчым |
рэлігіязна́ўчай
рэлігіязна́ўчаю |
рэлігіязна́ўчым |
рэлігіязна́ўчымі |
| М. |
рэлігіязна́ўчым |
рэлігіязна́ўчай |
рэлігіязна́ўчым |
рэлігіязна́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.