ягуа́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ягуа́равы |
ягуа́равая |
ягуа́равае |
ягуа́равыя |
Р. |
ягуа́равага |
ягуа́равай ягуа́равае |
ягуа́равага |
ягуа́равых |
Д. |
ягуа́раваму |
ягуа́равай |
ягуа́раваму |
ягуа́равым |
В. |
ягуа́равы (неадуш.) ягуа́равага (адуш.) |
ягуа́равую |
ягуа́равае |
ягуа́равыя (неадуш.) ягуа́равых (адуш.) |
Т. |
ягуа́равым |
ягуа́равай ягуа́раваю |
ягуа́равым |
ягуа́равымі |
М. |
ягуа́равым |
ягуа́равай |
ягуа́равым |
ягуа́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
я́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
я́д |
я́ды |
Р. |
я́ду |
я́даў |
Д. |
я́ду |
я́дам |
В. |
я́д |
я́ды |
Т. |
я́дам |
я́дамі |
М. |
я́дзе |
я́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
яда́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
яда́ |
Р. |
яды́ |
Д. |
ядзе́ |
В. |
яду́ |
Т. |
ядо́й ядо́ю |
М. |
ядзе́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ядаві́та
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ядаві́та |
ядавіцей |
найядавіцей |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ядаві́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ядаві́тасць |
Р. |
ядаві́тасці |
Д. |
ядаві́тасці |
В. |
ядаві́тасць |
Т. |
ядаві́тасцю |
М. |
ядаві́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ядаві́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ядаві́ты |
ядаві́тая |
ядаві́тае |
ядаві́тыя |
Р. |
ядаві́тага |
ядаві́тай ядаві́тае |
ядаві́тага |
ядаві́тых |
Д. |
ядаві́таму |
ядаві́тай |
ядаві́таму |
ядаві́тым |
В. |
ядаві́ты (неадуш.) ядаві́тага (адуш.) |
ядаві́тую |
ядаві́тае |
ядаві́тыя (неадуш.) ядаві́тых (адуш.) |
Т. |
ядаві́тым |
ядаві́тай ядаві́таю |
ядаві́тым |
ядаві́тымі |
М. |
ядаві́тым |
ядаві́тай |
ядаві́тым |
ядаві́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ядазу́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ядазу́б |
ядазу́бы |
Р. |
ядазу́ба |
ядазу́баў |
Д. |
ядазу́бу |
ядазу́бам |
В. |
ядазу́ба |
ядазу́баў |
Т. |
ядазу́бам |
ядазу́бамі |
М. |
ядазу́бе |
ядазу́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
яда́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
яда́к |
едакі́ |
Р. |
едака́ |
едако́ў |
Д. |
едаку́ |
едака́м |
В. |
едака́ |
едако́ў |
Т. |
едако́м |
едака́мі |
М. |
едаку́ |
едака́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.