Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
ажноруыэ-

Брусе́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Брусе́ль
Р. Брусе́ля
Д. Брусе́лю
В. Брусе́ль
Т. Брусе́лем
М. Брусе́лі

брусе́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брусе́льскі брусе́льская брусе́льскае брусе́льскія
Р. брусе́льскага брусе́льскай
брусе́льскае		 брусе́льскага брусе́льскіх
Д. брусе́льскаму брусе́льскай брусе́льскаму брусе́льскім
В. брусе́льскі (неадуш.)
брусе́льскага (адуш.)		 брусе́льскую брусе́льскае брусе́льскія (неадуш.)
брусе́льскіх (адуш.)
Т. брусе́льскім брусе́льскай
брусе́льскаю		 брусе́льскім брусе́льскімі
М. брусе́льскім брусе́льскай брусе́льскім брусе́льскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

брусі́т

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. брусі́т
Р. брусі́ту
Д. брусі́ту
В. брусі́т
Т. брусі́там
М. брусі́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Бру́скаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бру́скаўшчына
Р. Бру́скаўшчыны
Д. Бру́скаўшчыне
В. Бру́скаўшчыну
Т. Бру́скаўшчынай
Бру́скаўшчынаю
М. Бру́скаўшчыне

Брускі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Брускі́
Р. Бруско́ў
Д. Бруска́м
В. Брускі́
Т. Бруска́мі
М. Бруска́х

бруско́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бруско́вы бруско́вая бруско́вае бруско́выя
Р. бруско́вага бруско́вай
бруско́вае		 бруско́вага бруско́вых
Д. бруско́ваму бруско́вай бруско́ваму бруско́вым
В. бруско́вы (неадуш.)
бруско́вага (адуш.)		 бруско́вую бруско́вае бруско́выя (неадуш.)
бруско́вых (адуш.)
Т. бруско́вым бруско́вай
бруско́ваю		 бруско́вым бруско́вымі
М. бруско́вым бруско́вай бруско́вым бруско́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

брусне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брусне́лы брусне́лая брусне́лае брусне́лыя
Р. брусне́лага брусне́лай
брусне́лае		 брусне́лага брусне́лых
Д. брусне́ламу брусне́лай брусне́ламу брусне́лым
В. брусне́лы (неадуш.)
брусне́лага (адуш.)		 брусне́лую брусне́лае брусне́лыя (неадуш.)
брусне́лых (адуш.)
Т. брусне́лым брусне́лай
брусне́лаю		 брусне́лым брусне́лымі
М. брусне́лым брусне́лай брусне́лым брусне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

брусне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. брусне́нне
Р. брусне́ння
Д. брусне́нню
В. брусне́нне
Т. брусне́ннем
М. брусне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

брусне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брусне́ю брусне́ем
2-я ас. брусне́еш брусне́еце
3-я ас. брусне́е брусне́юць
Прошлы час
м. брусне́ў брусне́лі
ж. брусне́ла
н. брусне́ла
Загадны лад
2-я ас. брусне́й брусне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час брусне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

бру́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бру́снік бру́снікі
Р. бру́сніка бру́снікаў
Д. бру́сніку бру́снікам
В. бру́сніка бру́снікаў
Т. бру́снікам бру́снікамі
М. бру́сніку бру́сніках

Крыніцы: piskunou2012.