імкнё́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			імкнё́насць | 
			
		
			| Р. | 
			імкнё́насці | 
			
		
			| Д. | 
			імкнё́насці | 
			
		
			| В. | 
			імкнё́насць | 
			
		
			| Т. | 
			імкнё́насцю | 
			
		
			| М. | 
			імкнё́насці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
імкну́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			імкну́ся | 
			імкнё́мся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			імкне́шся | 
			імкняце́ся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			імкне́цца | 
			імкну́цца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			імкну́ўся | 
			імкну́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			імкну́лася | 
		
		
			| н. | 
			імкну́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			імкні́ся | 
			імкні́цеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			імкнучы́ся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імкну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			імкну́ | 
			імкнё́м | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			імкне́ш | 
			імкняце́ | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			імкне́ | 
			імкну́ць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			імкну́ў | 
			імкну́лі | 
		
		
			| ж. | 
			імкну́ла | 
		
		
			| н. | 
			імкну́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			імкні́ | 
			імкні́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			імкнучы́ | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
імпаза́нтна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| імпаза́нтна | 
			імпазантней | 
			найімпазантней | 
			
	
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012.
імпаза́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпаза́нтнасць | 
			
		
			| Р. | 
			імпаза́нтнасці | 
			
		
			| Д. | 
			імпаза́нтнасці | 
			
		
			| В. | 
			імпаза́нтнасць | 
			
		
			| Т. | 
			імпаза́нтнасцю | 
			
		
			| М. | 
			імпаза́нтнасці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імпаза́нтны
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			імпаза́нтны | 
					імпаза́нтная | 
					імпаза́нтнае | 
					імпаза́нтныя | 
					
		
			| Р. | 
			імпаза́нтнага | 
					імпаза́нтнай імпаза́нтнае | 
					імпаза́нтнага | 
					імпаза́нтных | 
					
		
			| Д. | 
			імпаза́нтнаму | 
					імпаза́нтнай | 
					імпаза́нтнаму | 
					імпаза́нтным | 
					
		
			| В. | 
			імпаза́нтны (неадуш.) імпаза́нтнага (адуш.) | 
					імпаза́нтную | 
					імпаза́нтнае | 
					імпаза́нтныя (неадуш.) імпаза́нтных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			імпаза́нтным | 
					імпаза́нтнай імпаза́нтнаю | 
					імпаза́нтным | 
					імпаза́нтнымі | 
					
		
			| М. | 
			імпаза́нтным | 
					імпаза́нтнай | 
					імпаза́нтным | 
					імпаза́нтных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імпанава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			імпану́ю | 
			імпану́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			імпану́еш | 
			імпану́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			імпану́е | 
			імпану́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			імпанава́ў | 
			імпанава́лі | 
		
		
			| ж. | 
			імпанава́ла | 
		
		
			| н. | 
			імпанава́ла | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			імпану́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
і́мпарт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			і́мпарт | 
			
		
			| Р. | 
			і́мпарту | 
			
		
			| Д. | 
			і́мпарту | 
			
		
			| В. | 
			і́мпарт | 
			
		
			| Т. | 
			і́мпартам | 
			
		
			| М. | 
			і́мпарце | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імпартава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпартава́нне | 
			
		
			| Р. | 
			імпартава́ння | 
			
		
			| Д. | 
			імпартава́нню | 
			
		
			| В. | 
			імпартава́нне | 
			
		
			| Т. | 
			імпартава́ннем | 
			
		
			| М. | 
			імпартава́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.