імітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			імітава́нне | 
			
		
			| Р. | 
			імітава́ння | 
			
		
			| Д. | 
			імітава́нню | 
			
		
			| В. | 
			імітава́нне | 
			
		
			| Т. | 
			імітава́ннем | 
			
		
			| М. | 
			імітава́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			імітава́ны | 
					імітава́ная | 
					імітава́нае | 
					імітава́ныя | 
					
		
			| Р. | 
			імітава́нага | 
					імітава́най імітава́нае | 
					імітава́нага | 
					імітава́ных | 
					
		
			| Д. | 
			імітава́наму | 
					імітава́най | 
					імітава́наму | 
					імітава́ным | 
					
		
			| В. | 
			імітава́ны (неадуш.) імітава́нага (адуш.) | 
					імітава́ную | 
					імітава́нае | 
					імітава́ныя (неадуш.) імітава́ных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			імітава́ным | 
					імітава́най імітава́наю | 
					імітава́ным | 
					імітава́нымі | 
					
		
			| М. | 
			імітава́ным | 
					імітава́най | 
					імітава́ным | 
					імітава́ных | 
					
		
 
	Кароткая форма: імітава́на.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
імітава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			іміту́ецца | 
			іміту́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			імітава́ўся | 
			імітава́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			імітава́лася | 
		
		
			| н. | 
			імітава́лася | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
імітава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			іміту́ю | 
			іміту́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			іміту́еш | 
			іміту́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			іміту́е | 
			іміту́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			імітава́ў | 
			імітава́лі | 
		
		
			| ж. | 
			імітава́ла | 
		
		
			| н. | 
			імітава́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			іміту́й | 
			іміту́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			іміту́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
іміта́тар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			іміта́тар | 
			іміта́тары | 
			
		
			| Р. | 
			іміта́тара | 
			іміта́тараў | 
			
		
			| Д. | 
			іміта́тару | 
			іміта́тарам | 
			
		
			| В. | 
			іміта́тара | 
			іміта́тараў | 
			
		
			| Т. | 
			іміта́тарам | 
			іміта́тарамі | 
			
		
			| М. | 
			іміта́тару | 
			іміта́тарах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
іміта́тар
‘прадмет’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			іміта́тар | 
			іміта́тары | 
			
		
			| Р. | 
			іміта́тара | 
			іміта́тараў | 
			
		
			| Д. | 
			іміта́тару | 
			іміта́тарам | 
			
		
			| В. | 
			іміта́тар | 
			іміта́тары | 
			
		
			| Т. | 
			іміта́тарам | 
			іміта́тарамі | 
			
		
			| М. | 
			іміта́тары | 
			іміта́тарах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
іміта́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			іміта́тарка | 
			іміта́таркі | 
			
		
			| Р. | 
			іміта́таркі | 
			іміта́тарак | 
			
		
			| Д. | 
			іміта́тарцы | 
			іміта́таркам | 
			
		
			| В. | 
			іміта́тарку | 
			іміта́тарак | 
			
		
			| Т. | 
			іміта́таркай іміта́таркаю | 
			іміта́таркамі | 
			
		
			| М. | 
			іміта́тарцы | 
			іміта́тарках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
іміта́тарскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			іміта́тарскі | 
					іміта́тарская | 
					іміта́тарскае | 
					іміта́тарскія | 
					
		
			| Р. | 
			іміта́тарскага | 
					іміта́тарскай іміта́тарскае | 
					іміта́тарскага | 
					іміта́тарскіх | 
					
		
			| Д. | 
			іміта́тарскаму | 
					іміта́тарскай | 
					іміта́тарскаму | 
					іміта́тарскім | 
					
		
			| В. | 
			іміта́тарскі (неадуш.) іміта́тарскага (адуш.) | 
					іміта́тарскую | 
					іміта́тарскае | 
					іміта́тарскія (неадуш.) іміта́тарскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			іміта́тарскім | 
					іміта́тарскай іміта́тарскаю | 
					іміта́тарскім | 
					іміта́тарскімі | 
					
		
			| М. | 
			іміта́тарскім | 
					іміта́тарскай | 
					іміта́тарскім | 
					іміта́тарскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.