Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бясча́сна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бясча́сна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

бясча́сны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бясча́сны	бясча́сная	бясча́снае	бясча́сныя
Р.	бясча́снага	бясча́снай бясча́снае	бясча́снага	бясча́сных
Д.	бясча́снаму	бясча́снай	бясча́снаму	бясча́сным
В.	бясча́сны (неадуш.) бясча́снага (адуш.)	бясча́сную	бясча́снае	бясча́сныя (неадуш.) бясча́сных (адуш.)
Т.	бясча́сным	бясча́снай бясча́снаю	бясча́сным	бясча́снымі
М.	бясча́сным	бясча́снай	бясча́сным	бясча́сных

Крыніцы: piskunou2012.

бясча́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бясчле́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бясчле́нны	бясчле́нная	бясчле́ннае	бясчле́нныя
Р.	бясчле́ннага	бясчле́ннай бясчле́ннае	бясчле́ннага	бясчле́нных
Д.	бясчле́ннаму	бясчле́ннай	бясчле́ннаму	бясчле́нным
В.	бясчле́нны (неадуш.) бясчле́ннага (адуш.)	бясчле́нную	бясчле́ннае	бясчле́нныя (неадуш.) бясчле́нных (адуш.)
Т.	бясчле́нным	бясчле́ннай бясчле́ннаю	бясчле́нным	бясчле́ннымі
М.	бясчле́нным	бясчле́ннай	бясчле́нным	бясчле́нных

Крыніцы: piskunou2012.

бясчо́керны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бясчо́керны	бясчо́керная	бясчо́кернае	бясчо́керныя
Р.	бясчо́кернага	бясчо́кернай бясчо́кернае	бясчо́кернага	бясчо́керных
Д.	бясчо́кернаму	бясчо́кернай	бясчо́кернаму	бясчо́керным
В.	бясчо́керны (неадуш.) бясчо́кернага (адуш.)	бясчо́керную	бясчо́кернае	бясчо́керныя (неадуш.) бясчо́керных (адуш.)
Т.	бясчо́керным	бясчо́кернай бясчо́кернаю	бясчо́керным	бясчо́кернымі
М.	бясчо́керным	бясчо́кернай	бясчо́керным	бясчо́керных

Крыніцы: piskunou2012.

бясчу́бы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бясчу́бы	бясчу́бая	бясчу́бае	бясчу́быя
Р.	бясчу́бага	бясчу́бай бясчу́бае	бясчу́бага	бясчу́бых
Д.	бясчу́баму	бясчу́бай	бясчу́баму	бясчу́бым
В.	бясчу́бы (неадуш.) бясчу́бага (адуш.)	бясчу́бую	бясчу́бае	бясчу́быя (неадуш.) бясчу́бых (адуш.)
Т.	бясчу́бым	бясчу́бай бясчу́баю	бясчу́бым	бясчу́бымі
М.	бясчу́бым	бясчу́бай	бясчу́бым	бясчу́бых

Крыніцы: piskunou2012.

бясчу́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бясчу́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бясчу́лы	бясчу́лая	бясчу́лае	бясчу́лыя
Р.	бясчу́лага	бясчу́лай бясчу́лае	бясчу́лага	бясчу́лых
Д.	бясчу́ламу	бясчу́лай	бясчу́ламу	бясчу́лым
В.	бясчу́лы (неадуш.) бясчу́лага (адуш.)	бясчу́лую	бясчу́лае	бясчу́лыя (неадуш.) бясчу́лых (адуш.)
Т.	бясчу́лым	бясчу́лай бясчу́лаю	бясчу́лым	бясчу́лымі
М.	бясчу́лым	бясчу́лай	бясчу́лым	бясчу́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

бясчы́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Бясчы́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum