балансіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
балансіро́вачны |
балансіро́вачная |
балансіро́вачнае |
балансіро́вачныя |
| Р. |
балансіро́вачнага |
балансіро́вачнай
балансіро́вачнае |
балансіро́вачнага |
балансіро́вачных |
| Д. |
балансіро́вачнаму |
балансіро́вачнай |
балансіро́вачнаму |
балансіро́вачным |
| В. |
балансіро́вачны (неадуш.) |
балансіро́вачную |
балансіро́вачнае |
балансіро́вачныя (неадуш.) |
| Т. |
балансіро́вачным |
балансіро́вачнай
балансіро́вачнаю |
балансіро́вачным |
балансіро́вачнымі |
| М. |
балансіро́вачным |
балансіро́вачнай |
балансіро́вачным |
балансіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
балансіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балансіро́ўка |
балансіро́ўкі |
| Р. |
балансіро́ўкі |
балансіро́вак |
| Д. |
балансіро́ўцы |
балансіро́ўкам |
| В. |
балансіро́ўку |
балансіро́ўкі |
| Т. |
балансіро́ўкай
балансіро́ўкаю |
балансіро́ўкамі |
| М. |
балансіро́ўцы |
балансіро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
бала́нсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
бала́нсная |
бала́нсныя |
| Р. |
бала́нснай
бала́нснае |
бала́нсных |
| Д. |
бала́нснай |
бала́нсным |
| В. |
бала́нсную |
бала́нсныя (неадуш.)
бала́нсных (адуш.) |
| Т. |
бала́нснай
бала́нснаю |
бала́нснымі |
| М. |
бала́нснай |
бала́нсных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
балантыдыя́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
балантыдыя́з |
| Р. |
балантыдыя́зу |
| Д. |
балантыдыя́зу |
| В. |
балантыдыя́з |
| Т. |
балантыдыя́зам |
| М. |
балантыдыя́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
балантэ́сіць
‘гаварыць пустое, беззмястоўнае (балантэсіць нешта і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
балантэ́шу |
балантэ́сім |
| 2-я ас. |
балантэ́сіш |
балантэ́сіце |
| 3-я ас. |
балантэ́сіць |
балантэ́сяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
балантэ́сіў |
балантэ́сілі |
| ж. |
балантэ́сіла |
| н. |
балантэ́сіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
балантэ́сь |
балантэ́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
балантэ́сячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бала́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бала́сны |
бала́сная |
бала́снае |
бала́сныя |
| Р. |
бала́снага |
бала́снай
бала́снае |
бала́снага |
бала́сных |
| Д. |
бала́снаму |
бала́снай |
бала́снаму |
бала́сным |
| В. |
бала́сны (неадуш.)
бала́снага (адуш.) |
бала́сную |
бала́снае |
бала́сныя (неадуш.)
бала́сных (адуш.) |
| Т. |
бала́сным |
бала́снай
бала́снаю |
бала́сным |
бала́снымі |
| М. |
бала́сным |
бала́снай |
бала́сным |
бала́сных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
бала́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бала́ст |
| Р. |
бала́сту |
| Д. |
бала́сту |
| В. |
бала́ст |
| Т. |
бала́стам |
| М. |
бала́сце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
баластава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
баластава́нне |
| Р. |
баластава́ння |
| Д. |
баластава́нню |
| В. |
баластава́нне |
| Т. |
баластава́ннем |
| М. |
баластава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
баластава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
баластава́ны |
баластава́ная |
баластава́нае |
баластава́ныя |
| Р. |
баластава́нага |
баластава́най
баластава́нае |
баластава́нага |
баластава́ных |
| Д. |
баластава́наму |
баластава́най |
баластава́наму |
баластава́ным |
| В. |
баластава́ны (неадуш.)
баластава́нага (адуш.) |
баластава́ную |
баластава́нае |
баластава́ныя (неадуш.)
баластава́ных (адуш.) |
| Т. |
баластава́ным |
баластава́най
баластава́наю |
баластава́ным |
баластава́нымі |
| М. |
баластава́ным |
баластава́най |
баластава́ным |
баластава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.