ільго́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ільго́тны |
ільго́тная |
ільго́тнае |
ільго́тныя |
Р. |
ільго́тнага |
ільго́тнай ільго́тнае |
ільго́тнага |
ільго́тных |
Д. |
ільго́тнаму |
ільго́тнай |
ільго́тнаму |
ільго́тным |
В. |
ільго́тны (неадуш.) ільго́тнага (адуш.) |
ільго́тную |
ільго́тнае |
ільго́тныя (неадуш.) ільго́тных (адуш.) |
Т. |
ільго́тным |
ільго́тнай ільго́тнаю |
ільго́тным |
ільго́тнымі |
М. |
ільго́тным |
ільго́тнай |
ільго́тным |
ільго́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ільдзі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ільдзі́на |
ільдзі́ны |
Р. |
ільдзі́ны |
ільдзі́н |
Д. |
ільдзі́не |
ільдзі́нам |
В. |
ільдзі́ну |
ільдзі́ны |
Т. |
ільдзі́най ільдзі́наю |
ільдзі́намі |
М. |
ільдзі́не |
ільдзі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ільдзі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ільдзі́нка |
ільдзі́нкі |
Р. |
ільдзі́нкі |
ільдзі́нак |
Д. |
ільдзі́нцы |
ільдзі́нкам |
В. |
ільдзі́нку |
ільдзі́нкі |
Т. |
ільдзі́нкай ільдзі́нкаю |
ільдзі́нкамі |
М. |
ільдзі́нцы |
ільдзі́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ільі́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ільі́нка |
Р. |
Ільі́нкі |
Д. |
Ільі́нцы |
В. |
Ільі́нку |
Т. |
Ільі́нкай Ільі́нкаю |
М. |
Ільі́нцы |
Ільі́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ільі́нцы |
Р. |
Ільі́нцаў |
Д. |
Ільі́нцам |
В. |
Ільі́нцы |
Т. |
Ільі́нцамі |
М. |
Ільі́нцах |
Ільі́ч
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ільі́ч |
Р. |
Ільіча́ |
Д. |
Ільічу́ |
В. |
Ільі́ч |
Т. |
Ільічо́м |
М. |
Ільічы́ |