Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэду́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэду́т рэду́ты
Р. рэду́та рэду́таў
Д. рэду́ту рэду́там
В. рэду́т рэду́ты
Т. рэду́там рэду́тамі
М. рэду́це рэду́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рэду́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рэду́та
Р. Рэду́ты
Д. Рэду́це
В. Рэду́ту
Т. Рэду́тай
Рэду́таю
М. Рэду́це

рэду́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэду́тны рэду́тная рэду́тнае рэду́тныя
Р. рэду́тнага рэду́тнай
рэду́тнае		 рэду́тнага рэду́тных
Д. рэду́тнаму рэду́тнай рэду́тнаму рэду́тным
В. рэду́тны рэду́тную рэду́тнае рэду́тныя
Т. рэду́тным рэду́тнай
рэду́тнаю		 рэду́тным рэду́тнымі
М. рэду́тным рэду́тнай рэду́тным рэду́тных

Крыніцы: tsblm1996.

рэдуцэ́нт

‘арганізм, якія перапрацоўваюць рэшткі жывых істот у арганічныя і неарганічныя рэчывы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэдуцэ́нт рэдуцэ́нты
Р. рэдуцэ́нта рэдуцэ́нтаў
Д. рэдуцэ́нту рэдуцэ́нтам
В. рэдуцэ́нта рэдуцэ́нтаў
Т. рэдуцэ́нтам рэдуцэ́нтамі
М. рэдуцэ́нце рэдуцэ́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

рэдуцэ́нт

‘арганізм, якія перапрацоўваюць рэшткі жывых істот у арганічныя і неарганічныя рэчывы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэдуцэ́нт рэдуцэ́нты
Р. рэдуцэ́нта рэдуцэ́нтаў
Д. рэдуцэ́нту рэдуцэ́нтам
В. рэдуцэ́нт рэдуцэ́нты
Т. рэдуцэ́нтам рэдуцэ́нтамі
М. рэдуцэ́нце рэдуцэ́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

рэдча́с

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
рэдча́с - -

Крыніцы: piskunou2012.

рэдынго́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэдынго́т рэдынго́ты
Р. рэдынго́та рэдынго́таў
Д. рэдынго́ту рэдынго́там
В. рэдынго́т рэдынго́ты
Т. рэдынго́там рэдынго́тамі
М. рэдынго́це рэдынго́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рэдэмаркацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэдэмаркацы́йна - -

рэдэмаркацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэдэмаркацы́йны рэдэмаркацы́йная рэдэмаркацы́йнае рэдэмаркацы́йныя
Р. рэдэмаркацы́йнага рэдэмаркацы́йнай
рэдэмаркацы́йнае		 рэдэмаркацы́йнага рэдэмаркацы́йных
Д. рэдэмаркацы́йнаму рэдэмаркацы́йнай рэдэмаркацы́йнаму рэдэмаркацы́йным
В. рэдэмаркацы́йны (неадуш.)
рэдэмаркацы́йнага (адуш.)		 рэдэмаркацы́йную рэдэмаркацы́йнае рэдэмаркацы́йныя (неадуш.)
рэдэмаркацы́йных (адуш.)
Т. рэдэмаркацы́йным рэдэмаркацы́йнай
рэдэмаркацы́йнаю		 рэдэмаркацы́йным рэдэмаркацы́йнымі
М. рэдэмаркацы́йным рэдэмаркацы́йнай рэдэмаркацы́йным рэдэмаркацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

рэдэмарка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэдэмарка́цыя
Р. рэдэмарка́цыі
Д. рэдэмарка́цыі
В. рэдэмарка́цыю
Т. рэдэмарка́цыяй
рэдэмарка́цыяю
М. рэдэмарка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.