Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

любо́ніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. любо́ніцкі любо́ніцкая любо́ніцкае любо́ніцкія
Р. любо́ніцкага любо́ніцкай
любо́ніцкае
любо́ніцкага любо́ніцкіх
Д. любо́ніцкаму любо́ніцкай любо́ніцкаму любо́ніцкім
В. любо́ніцкі (неадуш.)
любо́ніцкага (адуш.)
любо́ніцкую любо́ніцкае любо́ніцкія (неадуш.)
любо́ніцкіх (адуш.)
Т. любо́ніцкім любо́ніцкай
любо́ніцкаю
любо́ніцкім любо́ніцкімі
М. любо́ніцкім любо́ніцкай любо́ніцкім любо́ніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Любо́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Любо́нічы
Р. Любо́ніч
Любо́нічаў
Д. Любо́нічам
В. Любо́нічы
Т. Любо́нічамі
М. Любо́нічах

любо́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. любо́сць любо́сці
Р. любо́сці любо́сцяў
любо́сцей
Д. любо́сці любо́сцям
В. любо́сць любо́сці
Т. любо́сцю любо́сцямі
М. любо́сці любо́сцях

Крыніцы: piskunou2012.

любо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. любо́та
Р. любо́ты
Д. любо́це
В. любо́ту
Т. любо́тай
любо́таю
М. любо́це

Крыніцы: piskunou2012.

любо́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
любо́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

любо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. любо́тны любо́тная любо́тнае любо́тныя
Р. любо́тнага любо́тнай
любо́тнае
любо́тнага любо́тных
Д. любо́тнаму любо́тнай любо́тнаму любо́тным
В. любо́тны (неадуш.)
любо́тнага (адуш.)
любо́тную любо́тнае любо́тныя (неадуш.)
любо́тных (адуш.)
Т. любо́тным любо́тнай
любо́тнаю
любо́тным любо́тнымі
М. любо́тным любо́тнай любо́тным любо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

любо́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. любо́ў
Р. любо́ві
любві́
Д. любо́ві
любві́
В. любо́ў
Т. любо́ўю
М. любо́ві
любві́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Любо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Любо́ў
Р. Любо́ві
Д. Любо́ві
В. Любо́ў
Т. Любо́ўю
М. Любо́ві

любо́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
любо́ўна любо́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

любо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. любо́ўнасць
Р. любо́ўнасці
Д. любо́ўнасці
В. любо́ўнасць
Т. любо́ўнасцю
М. любо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.