Verbum

Ра́тнік ₁ ’воін, баец, салдат’ (ТСБМ), ’ваяўнік’ (Нас.). Да ратны ₁, раць (гл.).

Ра́тнік ₂ ’вялікі, звычайны селядзец’ (Нас.). Няясна. Магчыма, ад ратнік ₁, параўн. рус. бе́шеная сельдь, бе́шенка, весёлая рыба (гл. Ліндберг-Герд, Словарь, 69–70), што называюць розныя віды селядцоў, відаць, з-за іх баявога (“ваяўнічага”) характару. Параўн. і наступнае слова.