Іта́лія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Іта́лія
Р. Іта́ліі
Д. Іта́ліі
В. Іта́лію
Т. Іта́ліяй
Іта́ліяю
М. Іта́ліі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Італія

т. 7, с. 351

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Іта́лія ж Itli¦en n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«Маладая Італія»

т. 9, с. 551

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́фія, ‑і, ж.

Тэрарыстычная гангстэрская арганізацыя на востраве Сіцылія (Італія); гангстэрскія аб’яднанні ў ЗША.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Italy

[ˈɪtəli]

Іта́лія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ита́лия Іта́лія, -ліі ж.;

Италья́нская Респу́блика Італья́нская Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Italia

ж. Італія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Włochy

мн. Італія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

калы́ска, -і, ДМы́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Невялікая плеценая з лазы або драўляная люлька, у якой закалыхваюць дзіця (уст.).

2. перан. Месца, дзе што-н. узнікла і атрымала развіццё (высок.).

Італія — к. опернага мастацтва.

3. Вісячы памост для падымання на вышыню рабочых, будматэрыялаў і інш. (спец.).

Фарбу паднялі на калысцы.

|| прым. калы́скавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)