Verbum

анлайнавы слоўнік

італья́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	італья́нка	італья́нкі
Р.	італья́нкі	італья́нак
Д.	італья́нцы	італья́нкам
В.	італья́нку	італья́нак
Т.	італья́нкай італья́нкаю	італья́нкамі
М.	італья́нцы	італья́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

італья́нка,

гл. італьянцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

італья́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Італіі.

|| ж. італья́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. італья́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

италья́нка італья́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Włoszka

ж. італьянка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

італья́нцы, ‑аў; адз. італьянец, ‑нца, м.; італьянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. італьянкі, ‑нак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Італіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Italian¹ [ɪˈtæljən] n.

1. італья́нец; італья́нка

2. the Italians італья́нцы

3. італья́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Талья́нка ’аднарадны рускі гармонік’ (ТСБМ). Укр., рус. талья́нка ’тс’. З рускай мовы, дзе першапачаткова было италья́нка ’італьянка’, ’італьянкі гармонік’ < Италия (ЕСУМ, 5, 510; Фасмер, 4, 17).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Italian

[ɪˈtæljən]

adj.

італья́нскі, італі́йскі

1) італья́нец -ца m., італья́нка f.

2) італья́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

БЕРГА́НСА (Berganza) Тэрэса

(н. 16.3.1935, Мадрыд),

іспанская спявачка (мецца-сапрана). Вучылася ў Мадрыдскай кансерваторыі. Спявае ў буйнейшых т-рах свету («Ла Скала», «Ковент-Гардэн», «Метраполітэн-опера»). Віртуозна валодае мастацтвам каларатуры. Выконвае найб. складаныя партыі ў операх Дж.Расіні «Севільскі цырульнік» (Разіна), «Італьянка ў Алжыры» (Ізабэла), В.А.Моцарта «Вяселле Фігара» (Керубіна), «Міласэрнасць Ціта» (Секст) і інш. Тонкі інтэрпрэтатар камерных вак. твораў Э.Гранадаса, М. дэ Фальі і інш. ісп. кампазітараў.

т. 3, с. 110

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)