істо́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
істо́тна істо́тней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

істо́тна нареч. суще́ственно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істо́тна прысл. , істо́тны wésentliċh; bedéutend (значны);

без істо́тных змяне́нняў óhne wésentliche [bedéutende] Änderungen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суще́ственно нареч. істо́тна, грунто́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

essentially [ɪˈsenʃəli] adv. па су́тнасці, істо́тна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wydatnie

значна; заўважна; істотна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́жна,

1. Прысл. да важны (у 2 знач.).

2. у знач. вык. Істотна ў якіх‑н. адносінах. Важна было, каб поезд па той ці іншай прычыне прыпыніўся там, дзе трэба. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкметна, істотна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

bedéutend

1.

a выда́тны, знакамі́ты

2.adv істо́тна, зна́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erhéblich

1.

a зна́чны, істо́тны

2.

adv істо́тна; грунто́ўна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)