і́скравы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
і́скравы |
і́скравая |
і́скравае |
і́скравыя |
| Р. |
і́скравага |
і́скравай і́скравае |
і́скравага |
і́скравых |
| Д. |
і́скраваму |
і́скравай |
і́скраваму |
і́скравым |
| В. |
і́скравы (неадуш.) |
і́скравую |
і́скравае |
і́скравыя (неадуш.) |
| Т. |
і́скравым |
і́скравай і́скраваю |
і́скравым |
і́скравымі |
| М. |
і́скравым |
і́скравай |
і́скравым |
і́скравых |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іскравы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іскравы́ |
іскрава́я |
іскраво́е |
іскравы́я |
| Р. |
іскраво́га |
іскраво́й іскраво́е |
іскраво́га |
іскравы́х |
| Д. |
іскраво́му |
іскраво́й |
іскраво́му |
іскравы́м |
| В. |
іскравы́ (неадуш.) іскраво́га (адуш.) |
іскраву́ю |
іскраво́е |
іскравы́я (неадуш.) іскравы́х (адуш.) |
| Т. |
іскравы́м |
іскраво́й іскраво́ю |
іскравы́м |
іскравы́мі |
| М. |
іскравы́м |
іскраво́й |
іскравы́м |
іскравы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іскравы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да іскры (у 1 знач.). Іскравы ўлоўнік.
2. Які мае адносіны да электрычнай іскры, які прыводзіцца ў дзеянне электрычнай іскрай. Іскравы разрад. Іскравы генератар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
і́скра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. Маленькая часцінка распаленага або палаючага рэчыва.
Стралялі іскрамі дровы.
2. Яркі зіхатлівы водбліск, бліскучая кропка.
Іскры снегу.
3. перан., чаго. Пачатак, пробліск, праяўленне якога-н. пачуцця, думкі, таленту.
Іскры надзеі.
○
Электрычная іскра — род імгненнага электрычнага разраду.
◊
Аж іскры з вачэй пасыпаліся (разм.) — пра замарачэнне ад болю ў выніку моцнага ўдару па галаве.
|| памянш. і́скарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
|| прым. і́скравы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разра́днік¹, а, мн. -і, -аў, м.
Аўтаматычнае прыстасаванне, якое засцерагае электрычныя ўстаноўкі ад перанапружання.
Іскравы р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
искрово́й техн., эл. іскравы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разра́днік 1, ‑а, м.
Аўтаматычнае прыстасаванне, якое засцерагае электрычным устаноўкі ад перанапружання. Іскравы разраднік.
разра́днік 2, ‑а, м.
Спартсмен, які мае спартыўны разрад. На прадпрыемствах амаль уся моладзь — значкісты ГПА і спартсменыразраднікі. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)