іры́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іры́ска іры́скі
Р. іры́скі іры́сак
Д. іры́сцы іры́скам
В. іры́ску іры́скі
Т. іры́скай
іры́скаю		 іры́скамі
М. іры́сцы іры́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іры́ска ж., разг. (конфета) ири́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іры́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Разм. Адна цукерка ірысу. З’есці па ірысцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ири́ска разг. іры́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

toffee [ˈtɒfi] n. іры́ска, то́фі (цукерка)

♦

not for toffee BrE, infml зусі́м не; ні за які́я гро́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fudge

I [fʌdʒ]

n.

іры́ска, караме́лька; мя́ккая цуке́рка

II [fʌdʒ]

1.

v.i.

1) ашу́кваць

2) выкру́чвацца ад абавяза́ньня

2.

n.

вы́думка, мана́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)