іржа́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іржа́вы іржа́вая іржа́вае іржа́выя
Р. іржа́вага іржа́вай
іржа́вае		 іржа́вага іржа́вых
Д. іржа́ваму іржа́вай іржа́ваму іржа́вым
В. іржа́вы (неадуш.)
іржа́вага (адуш.)		 іржа́вую іржа́вае іржа́выя (неадуш.)
іржа́вых (адуш.)
Т. іржа́вым іржа́вай
іржа́ваю		 іржа́вым іржа́вымі
М. іржа́вым іржа́вай іржа́вым іржа́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іржа́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іржа́вы іржа́вая іржа́вае іржа́выя
Р. іржа́вага іржа́вай
іржа́вае		 іржа́вага іржа́вых
Д. іржа́ваму іржа́вай іржа́ваму іржа́вым
В. іржа́вы (неадуш.)
іржа́вага (адуш.)		 іржа́вую іржа́вае іржа́выя (неадуш.)
іржа́вых (адуш.)
Т. іржа́вым іржа́вай
іржа́ваю		 іржа́вым іржа́вымі
М. іржа́вым іржа́вай іржа́вым іржа́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іржа́вы

1. в разн. знач. ржа́вый;

і. замо́к — ржа́вый замо́к;

~вая вада́ — ржа́вая вода́;

2. заржа́вленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іржа́вы і (пасля галосных) ржа́вы, -ая, -ае.

1. Пакрыты ржой, які змяшчае ў сабе вокіслы жалеза.

І. замок.

Іржавая вада.

2. Чырвона-буры, колеру ржы.

І. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іржа́вы róstig; Róst-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

іржа́вы і ржа́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Пакрыты ржой; заржавелы. Іржавы замок. Іржавае жалеза. □ Іржавы манеўравы паравоз пачынае дрыжэць усім сваім старым нутром. Лынькоў. У сцяну ля акна дробна, часта стукае аканіца і паціху тоненька пішчыць іржавымі завескамі. Галавач. // Які ўтварыўся ад іржы, з іржы. Іржавыя плямы.

2. Бурага колеру ад прымесі вокіслаў жалеза (пра балотную ваду). З незвычайным страхам ступалі немцы ў іржавую ваду, грузнучы па пояс у халодную і слізкую дрыгву. Шамякін. // З такой вадой (пра балота, рэчку). Там было тарфяное балота, праз якое цякла павольна ржавая рачулка. Чорны. Грэбелька раптам перарывалася, далей была густая ржавая твань. Мележ. // Прыпсаваны, які мае колер іржы. Іржавы селядзец. □ Хата сустрэла мяне цішынёй і запусценнем. Непрыбраны стол. Брудныя талеркі. Іржавая рыба ў кансервавых банках. Савіцкі.

3. Разм. Чырвона-буры, колеру ржы. Снарады і бомбы ўсю.. [зямлю] перарылі, спустошылі, пакрылі чорнымі ды ржавымі выпалінамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ржа́вы гл. іржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абыржаве́лы, -ая, -ае.

Пакрыты ржой, іржавы.

Абыржавелае жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ржа́вый іржа́вы, (после гласных) ржа́вы;

ржа́вый гвоздь іржа́вы цвік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ржа́вы,

гл. іржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)