Verbum

анлайнавы слоўнік

інтэгра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інтэгра́цыя ж., в разн. знач. интегра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэгра́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Аб’яднанне ў адно цэлае якіх‑н. частак. Эканамічная інтэграцыя сацыялістычных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэграцыя,

біялагічны тэрмін.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэграцыя,

аб’яднанне асобных частак у адно цэлае.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэгра́цыя ж.

1. матэм. Integratión f -, -en, Integríeren n -s;

2. (аб’яднанне) Integratión f -, -en, Zusámmenschluss m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

інтэгра́цыя

(лац. integratio = узнаўленне)

1) аб’яднанне ў адно цэлае якіх-н. частак (проціл. дэзінтэграцыя);

2) аб’яднанне нацыянальных гаспадарак дзвюх і больш дзяржаў з аднатыповым грамадскім ладам (эканамічная і.);

3) мат. знаходжанне інтэграла па функцыі (і. функцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтэгра́цыя

(лац. integratio = узнаўленне)

аб’яднанне ў адно цэлае якіх-н. частак, элементаў (напр. эканамічная і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Інтэграцыя эканамічная 3/596; 4/225, 390; 5/91, 122—123, 189, 190, 382; 7/181; 9/74, 291; 10/17; 11/409

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

інтэграцыя сацыяльная

т. 7, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)