Verbum

анлайнавы слоўнік

інтэгра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інтэгра́цыя ж., в разн. знач. интегра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэгра́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Аб’яднанне ў адно цэлае якіх‑н. частак. Эканамічная інтэграцыя сацыялістычных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэграцыя,

біялагічны тэрмін.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэграцыя,

аб’яднанне асобных частак у адно цэлае.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэгра́цыя ж

1. матэм Integratión f -, -en, Integríeren n -s;

2. (аб’яднанне) Integratión f -, -en, Zusámmenschluss m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

інтэгра́цыя

(лац. integratio = узнаўленне)

1) аб’яднанне ў адно цэлае якіх-н. частак (проціл. дэзінтэграцыя);

2) аб’яднанне нацыянальных гаспадарак дзвюх і больш дзяржаў з аднатыповым грамадскім ладам (эканамічная і.);

3) мат. знаходжанне інтэграла па функцыі (і. функцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэгра́цыя

(лац. integratio = узнаўленне)

аб’яднанне ў адно цэлае якіх-н. частак, элементаў (напр. эканамічная і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інтэграцыя сацыяльная

т. 7, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэграцыя эканамічная

т. 7, с. 281

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)