інсу́льт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інсу́льт інсу́льты
Р. інсу́льту інсу́льтаў
Д. інсу́льту інсу́льтам
В. інсу́льт інсу́льты
Т. інсу́льтам інсу́льтамі
М. інсу́льце інсу́льтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інсу́льт, -у, М -льце, мн. -ы, -аў, м.

Вострае парушэнне мазгавога кровазвароту, якое суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі; апаплексія.

|| прым. інсу́льтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інсу́льт, -ту м., мед. инсу́льт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інсу́льт, ‑у, М ‑льце, м.

Вострае парушэнне мазгавога кровазвароту, якое суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі; апаплексія.

[Ад лац. insultare — скакаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Інсульт 1/568; 3/304; 5/119—120; 10/295

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

інсульт

т. 7, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інсу́льт м. мед. Schláganfall m -s, -fälle, Gehírnschlag m -(e)s, -schläge, Insúlt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інсу́льт

(лац. insultus = прыступ, скачок)

апаплексія галаўнога мозга, якая суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інсу́льт

(лац. insultus = прыступ, скачок)

мед. апаплексія галаўнога мазгу, якая суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

инсу́льт мед. інсу́льт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)