інсу́льт, ‑у, М ‑льце, м.

Вострае парушэнне мазгавога кровазвароту, якое суправаджаецца раптоўнай стратай прытомнасці і паралічамі; апаплексія.

[Ад лац. insultare — скакаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)