і́ндэкс, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Паказальнік, спіс чаго-н.

І. геаграфічных назваў.

І. імён.

2. Лічбавы (або літарны) паказчык чаго-н.

І. прамысловай вытворчасці.

І. аптовых цэн.

3. Умоўнае абазначэнне ў сістэме якой-н. класіфікацыі.

Паштовы і.

|| прым. і́ндэксны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́ндэкс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́ндэкс і́ндэксы
Р. і́ндэкса і́ндэксаў
Д. і́ндэксу і́ндэксам
В. і́ндэкс і́ндэксы
Т. і́ндэксам і́ндэксамі
М. і́ндэксе і́ндэксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

і́ндэкс м., в разн. знач. и́ндекс;

і. апто́вых цэн — и́ндекс опто́вых цен;

і. фізі́чнага развіцця́ — и́ндекс физи́ческого разви́тия;

лі́чбавы і. — числово́й и́ндекс;

пашто́вы і. — почто́вый и́ндекс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́ндэкс, ‑а, м.

1. Паказальнік, спіс, пералік чаго‑н. Індэкс імён. Індэкс тавараў. Індэкс геаграфічных назваў.

2. Лічбавы паказчык, які выражае ў працэнтах паслядоўныя змены якой‑н. эканамічнай з’явы. Індэкс кошту жыцця. Індэкс цэн.

3. У матэматыцы — лічбавы або літарны паказальнік унізе літары, якая ўваходзіць у матэматычны выраз, каб адрозніць яго ад іншых, напрыклад: a5, xn.

4. Спец. Умоўнае абазначэнне звычайна ў выглядзе спалучэння лічбаў або літар, якое надаецца кніжным раздзелам у бібліятэчнай класіфікацыі.

[Лац. index.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індэкс,

матэматычны тэрмін.

т. 7, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

індэкс,

пералік чаго-небудзь; умоўнае абазначэнне; лічбавы паказчык.

т. 7, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

і́ндэкс м

1. эк Índex m -es і -, -e і -dizes;

і́ндэкс апто́вых [гурто́вых] цэ́н Gróßhandels-Préis¦index m;

і́ндэкс До́у-Джо́нса эк Dow-Jones- Índex [daʊ´ʤo:nz-] m;

і́ндэкс ро́знічных [раздро́бных] цэ́наў Éinzelhandels-Préisindex m;

і́ндэкс спажывецкіх цэ́наў Verbráucher-Préisindex m;

і́ндэкс ко́шту жыцця́ Préiswerindex m;

і́ндэкс прамысло́вай праду́кцыі Produktiónsindex m;

2. матэм Índex m -es і -, -e і -dizes, Kénnziffer f -, -n;

пашто́вы і́ндэкс Póstleitzahl f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

і́ндэкс

(лац. index)

1) спіс, пералік чаго-н. (напр. і. тавараў);

2) лічбавы паказчык, які выражае змены якой-н. эканамічнай з'явы (напр. і. цэн);

3) лічбавы або літарны паказчык, які змяшчаецца звычайна ўнізе літары, што ўваходзіць у матэматычны выраз;

4) умоўнае абазначэнне з лічбаў або літар, якое надаецца паштовым аддзяленням, бібліятэчным кніжным раздзелам і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

і́ндэкс

(лац. index)

1) лічбавы паказчык, які выражае змены якой-н. эканамічнай з’явы (напр. і. цэн);

2) лічбавы або літарны паказчык, які змяшчаецца звычайна ўнізе літары, што ўваходзіць у матэматычны выраз;

3) умоўнае абазначэнне ў сістэме якой-н. класіфікацыі (напр. паштовы і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

і́ндэкс-шы́фр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́ндэкс-шы́фр і́ндэкс-шы́фры
Р. і́ндэкс-шы́фру і́ндэкс-шы́фраў
Д. і́ндэкс-шы́фру і́ндэкс-шы́фрам
В. і́ндэкс-шы́фр і́ндэкс-шы́фры
Т. і́ндэкс-шы́фрам і́ндэкс-шы́фрамі
М. і́ндэкс-шы́фры і́ндэкс-шы́фрах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)