інды́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інды́чка інды́чкі
Р. інды́чкі інды́чак
Д. інды́чцы інды́чкам
В. інды́чку інды́чак
Т. інды́чкай
інды́чкаю		 інды́чкамі
М. інды́чцы інды́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інды́чка ж. инде́йка, индю́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інды́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак. ж.

Самка індыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́чка ж. Trúthenne f -, -n, Púte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інды́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вялікая свойская птушка сямейства фазанавых, якую разводзяць для атрымання мяса; самец гэтай птушкі.

◊

Змяняць быка на індыка — памыліцца пры выбары (замест лепшага выбраць горшае).

|| ж. інды́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. інды́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

индю́шка інды́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

инде́йка зоол. інды́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

indyczka

ж. індычка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Trúthenne

f -, -n інды́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Púte

f -, -n інды́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)