ільня́нішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ільня́нішча ільня́нішчы
Р. ільня́нішча ільня́нішчаў
ільня́нішч
Д. ільня́нішчу ільня́нішчам
В. ільня́нішча ільня́нішчы
Т. ільня́нішчам ільня́нішчамі
М. ільня́нішчы ільня́нішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ільня́нішча ср. ме́сто, на кото́ром рос лён

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ільня́нішча і (пасля галосных) льня́нішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ільня́нішча і льня́нішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ільня́нішча ’поле, з якога сабралі лён або на якім папярэдняй культурай быў лён’ (ТСБМ, Мат. Гом., Жыв. сл., 149, любан.), ілья́нішча (полац., Нар. лексіка, 140); параўн. рус. дыял. илля́нище, льня́нище. Утворана сцяжэннем атрыбутыўнай канструкцыі ільняное поле з суф. ‑ішч‑а па ўзору канаплянішча, жытнішча, бульбянішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

льня́нішча гл. ільнянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

льня́нішча,

гл. ільнянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільні́шча і льні́шча, ‑а, н.

Тое, што і ільнянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Іржа́нішча ’ржаное поле’ (Шат.). Утворана сцяжэннем састаўной назвы іржаное поле з суф. ‑ішча; параўн. ільнянішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Лні́ска, лні́ско, лны́ско ільнянішча’ (Выг., Сл. ПЗБ), лновыско ’скошаная трава на льняным полі з рэшткамі недабраякаснага льну’ (стол., Нар. лекс.). Да лён (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)