Ізра́іль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ізра́іль
Р. Ізра́іля
Д. Ізра́ілю
В. Ізра́іль
Т. Ізра́ілем
М. Ізра́ілі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ізраіль 1/165, 166; 2/357; 5/56—58, 59, 181; 8/49; 9/98, 541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ізраіль

т. 7, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ізра́іль м. Ísrael n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пікман Ізраіль Цурыелевіч

т. 12, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гарфінкель Ізраіль Шмеравіч

т. 18, кн. 1, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Герман Ізраіль Рыгоравіч

т. 18, кн. 1, с. 371

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Изра́иль Ізра́іль, -ля м.;

Госуда́рство Изра́иль Дзяржа́ва Ізра́іль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іўры́т, -а, М -ры́це, м.

Сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Дзяржавы Ізраіль.

|| прым. іўры́цкі, -ая, -ае.

І. арыгінал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іудаі́зм, ‑у, м.

Рэлігія, пашыраная сярод веруючых яўрэяў; афіцыйная рэлігія дзяржавы Ізраіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)