назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ідэ́і | ||
| ідэ́і | ідэ́й | |
| ідэ́і | ідэ́ям | |
| ідэ́ю | ідэ́і | |
| ідэ́яй ідэ́яю |
ідэ́ямі | |
| ідэ́і | ідэ́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ідэ́і | ||
| ідэ́і | ідэ́й | |
| ідэ́і | ідэ́ям | |
| ідэ́ю | ідэ́і | |
| ідэ́яй ідэ́яю |
ідэ́ямі | |
| ідэ́і | ідэ́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Паняцце, уяўленне, якое адлюстроўвае рэчаіснасць у свядомасці чалавека і выражае яго адносіны да навакольнага свету; уяўны вобраз чаго
2. Асноўная, галоўная думка твора, якая вызначае яго змест.
3. Думка, задума, план.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. за́мысел
◊ і. фікс — иде́я фикс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
1. Паняцце, уяўленне, якое праўдзіва або памылкова адлюстроўвае рэчаіснасць у свядомасці чалавека і вырашае яго адносіны да навакольнага свету.
2. Галоўны істотны прынцып светапогляду.
3. Думка, задума.
4. Асноўная, галоўная думка твора, творчасці і пад.
[Ад грэч. idea — вобраз, паняцце, ўяўленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
1. Idée
змага́цца за ідэ́ю éine Idée verféchten
2. (галоўная думка) Grúndgedanke
3. (думка, задума) Idée
выда́тная
пада́ць ідэ́ю каму
мне прыйшла́
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) сукупнасць паняццяў, уяўленняў аб рэчаіснасці ў свядомасці чалавека, якая выражае яго адносіны да навакольнага свету;
2) асноўны, істотны прынцып светапогляду;
3) асноўная думка, задума, якая вызначае змест чаго
4) намер, план (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
(
1) сукупнасць паняццяў, уяўленняў аб рэчаіснасці ў свядомасці чалавека, якая выражае яго адносіны да навакольнага свету;
2) асноўны, істотны прынцып светапогляду;
3) асноўная думка, задума, якая вызначае змест чаго
4) намер, план (
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)