ігру́шавы гл. груша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ігру́шавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ігру́шавы ігру́шавая ігру́шавае ігру́шавыя
Р. ігру́шавага ігру́шавай
ігру́шавае		 ігру́шавага ігру́шавых
Д. ігру́шаваму ігру́шавай ігру́шаваму ігру́шавым
В. ігру́шавы (неадуш.)
ігру́шавага (адуш.)		 ігру́шавую ігру́шавае ігру́шавыя (неадуш.)
ігру́шавых (адуш.)
Т. ігру́шавым ігру́шавай
ігру́шаваю		 ігру́шавым ігру́шавымі
М. ігру́шавым ігру́шавай ігру́шавым ігру́шавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ігру́шавы, см. гру́шавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігру́шавы,

гл. грушавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́шавы і ігру́шавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да грушы (у 1 знач.). Грушавы пень. Ігрушавы сад.

2. Прыгатаваны з груш (у 2 знач.). Грушавы напітак. Ігрушавая эсенцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́ша і ігру́ша, -ы, мн. -ы, груш і ігру́ш, ж.

1. Фруктовае дрэва сямейства ружакветных з пладамі ў выглядзе акруглага конуса, а таксама плод гэтага дрэва.

2. Выраб, які нагадвае плод гэтага дрэва.

Гумавая г.

|| прым. гру́шавы, -ая, -ае і ігру́шавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)