Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнік1. Атрад млекакормячых, якія маюць прадаўгаватае, пакрытае рагавой луской цела, невялікую галаву, доўгі хвост і кароткія лапы з моцнымі кіпцюрамі.
2. Устарэлая назва некаторых вымерлых паўзуноў і земнаводных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Лятучыя
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
лятаючыя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
я́шчар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| я́шчар | ||
| я́шчара | я́шчараў | |
| я́шчару | я́шчарам | |
| я́шчара | я́шчараў | |
| я́шчарам | я́шчарамі | |
| я́шчарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
я́шчар,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пангаліны,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
птэраза́ўры
(ад
атрад выкапнёвых паўзуноў падкласа архазаўраў, што жылі ў мезазоі, пярэднія канечнасці якіх ператварыліся ў крылы; лятучыя
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРХАЗА́ЎРЫ
(Archosauria),
самы вялікі падклас выкапнёвых паўзуноў. 5
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)