ячэ́істы, -ая, -ае.
3 мноствам ячэек (у 1 знач.); наздраваты.
Я. бетон.
|| наз. ячэ́істасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ячэ́істы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ячэ́істы |
ячэ́істая |
ячэ́істае |
ячэ́істыя |
| Р. |
ячэ́істага |
ячэ́істай
ячэ́істае |
ячэ́істага |
ячэ́істых |
| Д. |
ячэ́істаму |
ячэ́істай |
ячэ́істаму |
ячэ́істым |
| В. |
ячэ́істы (неадуш.)
ячэ́істага (адуш.) |
ячэ́істую |
ячэ́істае |
ячэ́істыя (неадуш.)
ячэ́істых (адуш.) |
| Т. |
ячэ́істым |
ячэ́істай
ячэ́істаю |
ячэ́істым |
ячэ́істымі |
| М. |
ячэ́істым |
ячэ́істай |
ячэ́істым |
ячэ́істых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ячэ́істы, ‑ая, ‑ае.
З мноствам ячэек; порысты, наздраваты. Ячэістая цэгла. □ Бялізнавыя палічкі шафаў маюць ячэістае запаўненне. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
cellular [ˈseljələ] adj.
1. кле́тачны, які́ складаецца з кле́так;
cellular tissue biol., chem. клятча́тка
2. ячэ́істы, сотападо́бны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ГАНО́ІДЫ
(Ganoidei, Ganoidomorpha),
інфраклас (надатр.) прымітыўных выкапнёвых і сучасных прамянёвапёрых кл. касцявых рыб. 2 надатр.: храстковыя рыбы з 1 вымерлым атр. і 2 сучаснымі (асетрападобныя і мнагапёрападобныя), касцявыя рыбы з 5 вымерлымі атр. і 2 сучаснымі [аміяпадобныя (Amiiformes) і панцырнікападобныя (Lepisosteiformes)]. Выкапнёвыя ганоіды вядомы з сярэдняга дэвону. На Беларусі выяўлены ў пясчана-гліністых пародах пярмі і трыясу Прыпяцкай упадзіны. 10 сучасных родаў, 43 віды. Пашыраны ў Паўн. паўшар’і і трапічнай Афрыцы (мнагапёрападобныя). Найб. вядомыя асятры, бялуга, калуга, амія, лапатаносы, весланосы, панцырнікі.
Даўж. ад 3—5 см (выкапнёвыя) да 9 м. Захавалі многія стараж. адзнакі: ёсць хорда, чэрап у значнай ступені храстковы, адсутнічаюць целы пазванкоў, луска пераважна ганоідная, рамбічная, хваставы плаўнік няроўналопасцевы (гетэрацэркальны); плавальны пузыр звычайна ячэісты; ёсць рэдукаваныя спіральны клапан і артэрыяльны конус, у некаторых — пырскальца.
т. 5, с. 29
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)