я́місты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́місты я́містая я́містае я́містыя
Р. я́містага я́містай
я́містае		 я́містага я́містых
Д. я́містаму я́містай я́містаму я́містым
В. я́місты (неадуш.)
я́містага (адуш.)		 я́містую я́містае я́містыя (неадуш.)
я́містых (адуш.)
Т. я́містым я́містай
я́містаю		 я́містым я́містымі
М. я́містым я́містай я́містым я́містых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́місты разг. я́мистый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́місты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю ям, калдобін; няроўны. Дарогі не відаць пад нагамі, але горш тое, што яна, няроўная, ямістая, у калдобінах, не дае разгону нагам. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́мистый разг. я́місты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́мутистый

1. ві́рысты;

2. я́місты; см. о́мут.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)