я́мінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́мінка я́мінкі
Р. я́мінкі я́мінак
Д. я́мінцы я́мінкам
В. я́мінку я́мінкі
Т. я́мінкай
я́мінкаю		 я́мінкамі
М. я́мінцы я́мінках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́мінка ж., уменьш. я́мка; лу́нка, лу́ночка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́мінка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Памянш.-ласк. да яміна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́міна, -ы, мн. -ы, я́мін, ж. (разм.).

Тое, што і яма (у 1 і 3 знач.).

|| памянш. я́мінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́ночка ж.

1. уменьш. я́мачка, -кі ж.; я́мінка, -кі ж.;

2. лу́начка, -кі ж.;

3. мат. сярпо́к, -пка́ м.;

лу́ночки Гиппокра́та сярпкі́ Гіпакра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́ма

1. Выкапанае або прыроднае паглыбленне ў зямлі; вялікая яма; нізіна (Ветк., Крыч., Маз., Палессе Талст., Слаўг., Уш.). Тое ж я́міна, я́мінка, пака́тчык (Слаўг.), я́мка (Ветк., Крыч.), я́мчына (Рэч., Слаўг.), ямчына́ (Слаўг.).

2. Маленькае, неглыбокае азярцо, зарослае травой (Стол.); паглыбленне, выбітае або выкручанае вадой на абалоні (Слаўг.); вір (Слуцк. Сержп. Грам. 54). Тое ж я́міна (Ст.-дар.), я́мка (Жытк., Стол.).

3. Магільны дол (Лёзн., Маг. губ. вед., 1854, № 50, 900, Нясв., Ст.-дар.).

4. Воўчая яма; логава (Рэч.).

5. Кар'ер, дзе капаюць пясок, гліну, гравій (Рэч., Слаўг.). Калдобіна на дарозе (Слаўг.).

6. Месца пад падлогай, лёх; падзямелле (руск. вертеп), недаступны яр (Слаўг.).

7. Выкапанае сховішча для бульбы (Слаўг., Стаўбц.). Тое ж я́мка (Рэч., Слаўг., Ст.-дар.).

□ ур. Папова Я́ма (луг каля р. Ушы) недалёка ад в. Малева Нясв., ур. Ласі́ныя Я́мы каля в. Домжарыца Бяг., ур. Я́мы (дзе захоўваюць бульбу) каля в. Пруды Стаўбц., ур. Ямкі каля в. Чарнякоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)