язда́ гл. едзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

язда́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. язда́
Р. язды́
Д. яздзе́
В. язду́
Т. яздо́й
яздо́ю
М. яздзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

язда́ ж. езда́;

я. ступо́ю — езда́ ша́гом;

верхава́я я. — верхова́я езда́;

спа́раная я. — спа́ренная езда́;

стро́еная я.ж.-д. стро́енная езда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

язда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ездзіць (у 1, 2 і 4 знач.). Язда вярхом. Марудная язда. □ [Сцёпка] захапляўся яздою і тымі новымі малюнкамі, што мільгацелі перад яго вачамі. Колас.

2. У складзе спалучэнняў, што абазначаюць час, паказвае на пэўную адлегласць паміж якімі‑н. пунктамі. Тут жа і язды той на нейкія пятнаццаць хвілін. Грахоўскі.

•••

Спараная язда — на транспарце — абслугоўванне лакаматыва, аўтамашыны і пад. дзвюма брыгадамі, двума работнікамі, што змяняюць адзін аднаго.

Строеная язда — абслугоўванне лакаматыва трыма брыгадамі, якія працуюць пачаргова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

язда́ ж

1. Fhren n -s;

язда́ вярхо́м [верхава́я язда́] Riten n -s;

за дзве гадзі́ны язды́ ад … zwei Stnden Fahrt von …;

2. (па чыгунцы і г. д.) Risen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

язда

Том: 37, старонка: 299.

img/37/37-299_1569_Язда.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

е́здзіць, е́зджу, е́здзіш, е́здзіць; незак.

1. Рухацца ў розных напрамках на якім-н. транспарце.

Е. на трамваі.

Е. на веласіпедзе.

2. Бываць дзе-н., наведваць каго-н., прыязджаючы.

Е. у госці.

3. Умець кіраваць якімі-н. сродкамі перамяшчэння.

Е. на матацыкле.

4. Не мець устойлівасці, рухацца, соўгацца па чым-н. (разм.).

Шкло ездзіць у аправе.

|| наз. язда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

язда́ Месца, дзе ўброд пераязджаюць раку (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

езда́ язда́, -ды́ ж.;

езда́ ша́гом язда́ ступо́ю;

верхова́я езда́ верхава́я язда́, язда́ ко́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад строіць ​2.

•••

Строеная язда гл. язда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)