язвавая хвароба

т. 18, кн. 1, с. 245

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Язвавая хвароба страўніка і дванаццаціперснай кішкі 1/564; 2/354, 485; 3/76, 499; 4/163; 7/523, 540; 11/528—529

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

я́звавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да язвы (у 1 знач.), звязаны з яе ўтварэннем. Язвавая паверхня скуры. Язвавы працэс.

•••

Язвавая хвароба гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́звавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́звавы я́звавая я́звавае я́звавыя
Р. я́звавага я́звавай
я́звавае		 я́звавага я́звавых
Д. я́зваваму я́звавай я́зваваму я́звавым
В. я́звавы (неадуш.)
я́звавага (адуш.)		 я́звавую я́звавае я́звавыя (неадуш.)
я́звавых (адуш.)
Т. я́звавым я́звавай
я́зваваю		 я́звавым я́звавымі
М. я́звавым я́звавай я́звавым я́звавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флегманозна-язвавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. флегманозна-язвавы флегманозна-язвавая флегманозна-язвавае флегманозна-язвавыя
Р. флегманозна-язвавага флегманозна-язвавай
флегманозна-язвавае		 флегманозна-язвавага флегманозна-язвавых
Д. флегманозна-язваваму флегманозна-язвавай флегманозна-язваваму флегманозна-язвавым
В. флегманозна-язвавы
флегманозна-язвавага		 флегманозна-язвавую флегманозна-язвавае флегманозна-язвавыя
Т. флегманозна-язвавым флегманозна-язвавай
флегманозна-язваваю		 флегманозна-язвавым флегманозна-язвавымі
М. флегманозна-язвавым флегманозна-язвавай флегманозна-язвавым флегманозна-язвавых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эразійна-язвавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эразійна-язвавы эразійна-язвавая эразійна-язвавае эразійна-язвавыя
Р. эразійна-язвавага эразійна-язвавай
эразійна-язвавае		 эразійна-язвавага эразійна-язвавых
Д. эразійна-язваваму эразійна-язвавай эразійна-язваваму эразійна-язвавым
В. эразійна-язвавы
эразійна-язвавага		 эразійна-язвавую эразійна-язвавае эразійна-язвавыя
Т. эразійна-язвавым эразійна-язвавай
эразійна-язваваю		 эразійна-язвавым эразійна-язвавымі
М. эразійна-язвавым эразійна-язвавай эразійна-язвавым эразійна-язвавых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эразіўна-язвавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эразіўна-язвавы эразіўна-язвавая эразіўна-язвавае эразіўна-язвавыя
Р. эразіўна-язвавага эразіўна-язвавай
эразіўна-язвавае		 эразіўна-язвавага эразіўна-язвавых
Д. эразіўна-язваваму эразіўна-язвавай эразіўна-язваваму эразіўна-язвавым
В. эразіўна-язвавы
эразіўна-язвавага		 эразіўна-язвавую эразіўна-язвавае эразіўна-язвавыя
Т. эразіўна-язвавым эразіўна-язвавай
эразіўна-язваваю		 эразіўна-язвавым эразіўна-язвавымі
М. эразіўна-язвавым эразіўна-язвавай эразіўна-язвавым эразіўна-язвавых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

некраты́чна-я́звавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. некраты́чна-я́звавы некраты́чна-я́звавая некраты́чна-я́звавае некраты́чна-я́звавыя
Р. некраты́чна-я́звавага некраты́чна-я́звавай
некраты́чна-я́звавае		 некраты́чна-я́звавага некраты́чна-я́звавых
Д. некраты́чна-я́зваваму некраты́чна-я́звавай некраты́чна-я́зваваму некраты́чна-я́звавым
В. некраты́чна-я́звавы (неадуш.)
некраты́чна-я́звавага (адуш.)		 некраты́чна-я́звавую некраты́чна-я́звавае некраты́чна-я́звавыя (неадуш.)
некраты́чна-я́звавых (адуш.)
Т. некраты́чна-я́звавым некраты́чна-я́звавай
некраты́чна-я́зваваю		 некраты́чна-я́звавым некраты́чна-я́звавымі
М. некраты́чна-я́звавым некраты́чна-я́звавай некраты́чна-я́звавым некраты́чна-я́звавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́зва, -ы, ж.

1. Гнойная або запалёная ранка на скуры ці слізістай абалонцы.

Незагойная я.

2. перан. Зло, шкода.

Грамадскія язвы.

3. перан. Пра шкадлівага, з’едлівага чалавека (разм.).

○ Сібірская язва — вострая заразная хвароба жывёлы і чалавека.

Язва страўніка — хранічнае захворванне страўніка з пашкоджаннем слізістай абалонкі.

|| памянш. я́звачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. я́звавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Язвавая хвароба (язва страўніка або дванаццаціперснай кішкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ГАСТРАЭНТЭРАЛО́ГІЯ

(ад гастра... + энтэра... + ...логія),

раздзел медыцыны, які вывучае прычыны, механізмы і клінічныя формы захворванняў органаў стрававальнай сістэмы пераважна неінфекц. паходжання, распрацоўвае метады дыягностыкі, лячэння і прафілактыкі гэтых захворванняў. Найб. актыўна вывучаюцца хранічны гастрыт, язвавая хвароба страўніка і дванаццаціперснай кішкі, гепатыты, цырозы печані, халецыстыт, жоўцекамянёвая хвароба, панкрэатыт, каліты і інш. хваробы органаў стрававання.

Гастраэнтэралогія як навука сфарміравалася ў 1-й пал. 19 ст. з узнікненнем сістэматычных апісанняў хвароб органаў стрававання. Навук. асновы расійскай гастраэнтэралогіі заклалі С.П.Боткін, А.А.Астравумаў, Р.А.Захар’ін, І.П.Паўлаў, А.М.Угалёў, У.Х.Васіленка. На Беларусі развіццю гастраэнтэралогіі спрыялі працы І.І.Ганчарыка, І.Н.Бранаўца, М.Я.Фёдарава, Ю.Х.Марахоўскага і інш. Даследаванні ў галіне гастраэнтэралогіі праводзяцца ў Рэспубліканскім навук. цэнтры (Мінск). Створана рэсп. асацыяцыя гастраэнтэролагаў.

М.Ф.Сарока.

т. 5, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)