Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
яе́шняж., разг., см. яе́чня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
яе́шня, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і яечня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яе́чняі (разм.) яе́шня, -і, ж.
Ежа з разбітых і запечаных у тлушчы яец (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яе́чняж, яе́шняжкулÉierkuchen m -s, -, Omelett [ɔm(ə)´lɛt] n -s, -e i -s, Omelétte f -, -n; Rühr¦ei n -(e)s, -er (боўтаная); Spíegel¦ei n (нябоўтаная)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Вірла́ты ’вірлавокі’ (БРС, Шат.); ’лупаты’ (Янк. III); ’чалавек з выпучанымі вачамі’ (гродз., Мат. АС). Утворана ад наз. ві́рла, ві́рлы (гл.) і суф. ‑ат‑ы, як вусаты, лабаты і інш. Вірла́тая яешня ’яешня на патэльні, у якой бялок не змешаны з жаўтком’ (Шат.). Перанос значэння паводле падабенства.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бурбо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.
Разм. Узнімаць, пускаць бурбалкі; булькаць. Шаройка ўскочыў у пакой з вялікай патэльняй у руках, на якой злосна сіпела і бурболіла яешня.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яечня, яешня
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
прасна́к, ‑а, м.
Тоўсты блін з прэснага цеста. Не прайшло і дзесяці хвілін, як на стале ўжо сквірчэла яешня, а ў місцы ляжалі свежыя агуркі і праснакі, якія Рыма сама пякла замест хлеба.Васілеўская.Маці цеста тады учыніла з вадой, праснакоў нарабіла з чаромхай лясной.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Верашча́ка, верашча́ка і т. п. ’мясны адвар з рабрынкамі, каўбасой, мясам, падбіты мукой’ (БРС, Нас., Шат., Сцяшк. МГ, Вешт.). Параўн. рус.вереща́га, вереща́нка ’яешня’. Польск.wereszczaka ’тс’ запазычана з бел. мовы. Брукнер (606) лічыць, што гэта «od wrzasku», верашчання. Таксама Даль («верещит, шипит на сковороде») і Фасмер, 1, 298. Іншае тлумачэнне ў матэрыялах Карловіча: «Wereszczak był to sławny kucharz Augusta III, a od niego nazwa co do sposobu dawania kiełbasy» (гл. Карловіч, 4, 91).