ядва́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ядва́б
Р. ядва́бу
Д. ядва́бу
В. ядва́б
Т. ядва́бам
М. ядва́бе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ядва́б, -бу м., ист. шёлк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ядва́б, ‑у, м.

Уст. і паэт. Шоўк. / у перан. ужыв. За каляінкамі для калёс — шырэйшыя стужачкі таго ж травянога ядвабу. Гартны.

[Польск. jedwab з чэшск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядва́б м (шоўк) Séide f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ядва́б

(польск. jedwab < чэш. hedvábi, ад ст.-в.-ням. gotawebbi)

уст. і паэт. шоўк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

silk

[sɪlk]

n.

шоўк, ядва́б -у m.; шаўко́вае валакно́, шаўко́выя ні́ткі, шаўко́вая ткані́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bástseide

f -, -n тэкст. часуча́, суро́вы ядва́б; фуля́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Séidenstoff

m -(e)s, -e шоўк, ядва́б, шаўко́вая ткані́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jedwab, ~iu

м. шоўк, ядваб;

jedwab sztuczny — штучны шоўк;

jedwab surowy — шоўк-сырэц

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Séide

f -, -n шоўк, ядва́б

mit ~ gefüttert — на шаўку́

~ trágen* — хадзі́ць у шаўку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)