юро́к

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юро́к юркі́
Р. юрка́ юрко́ў
Д. юрку́ юрка́м
В. юро́к юркі́
Т. юрко́м юрка́мі
М. юрку́ юрка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

юро́к

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. юро́к юркі́
Р. юрка́ юрко́ў
Д. юрку́ юрка́м
В. юрка́ юрко́ў
Т. юрко́м юрка́мі
М. юрку́ юрка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

юро́к зоол. юро́к, род. юрка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юро́к I, род. юрка́ м., зоол. юро́к; вьюро́к

юро́к II м., обл., см. віро́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юро́к ​1, ‑рка, м.

Птушка атрада вераб’іных, якая жыве ў хваёвых лясах Еўропы і Азіі; уюрок.

юро́к ​2, ‑рка, м.

Разм. Прыстасаванне для звівання нітак; вірок (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

юро́к м заал Místfink m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wren [ren] n. zool. каралёк, юро́к (птушка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вьюро́к уюро́к, -рка́ ж., юро́к, род. юрка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віюро́к (Шатал.). Гл. юрок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)