эруды́цыя, -і, ж.

Начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды ў якой-н. ці многіх галінах навукі.

Чалавек з вялікай эрудыцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эруды́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эруды́цыя
Р. эруды́цыі
Д. эруды́цыі
В. эруды́цыю
Т. эруды́цыяй
эруды́цыяю
М. эруды́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эруды́цыя ж. эруди́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Эрудыцыя 11/472

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эруды́цыя, ‑і, ж.

Начытанасць. глыбокія і ўсебаковыя веды ў адной ці многіх галінах навукі. Партызан з першага ж дня падабаўся Маеўскаму сваёй эрудыцыяй вучонага і дапытлівасцю разведчыка. Шамякін.

[Лац. eruditio — вучонасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрудыцыя

т. 18, кн. 1, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эруды́цыя ж. Bíldung f -, Geléhrsamkeit f -; Belésenheit f - (начытанасць);

з вялі́кай эруды́цыяй mit hóher [umfássender] Bíldung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эруды́цыя

(лац. eruditio = вучонасць)

начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды, дасведчанасць у адной ці некалькіх галінах навукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эруды́цыя

(лац. eruditio = вучонасць, адукаванасць)

начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды, дасведчанасць у адной ці некалькіх галінах навукі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эруди́ция эруды́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)