эрзя́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. эрзя́ эрзя́
Р. эрзя́ эрзя́
Д. эрзя́ эрзя́
В. эрзя́ эрзя́
Т. эрзя́ эрзя́
М. эрзя́ эрзя́

Іншыя варыянты: э́рзя.

Крыніцы: biryla1987, nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́рзя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. э́рзя э́рзя
Р. э́рзя э́рзя
Д. э́рзя э́рзя
В. э́рзя э́рзя
Т. э́рзя э́рзя
М. э́рзя э́рзя

Іншыя варыянты: эрзя́.

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эрзя́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. эрзя́ эрзя́
Р. эрзя́ эрзя́
Д. эрзя́ эрзя́
В. эрзя́ эрзя́
Т. эрзя́ эрзя́
М. эрзя́ эрзя́

Іншыя варыянты: э́рзя.

Крыніцы: biryla1987, nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́рзя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. э́рзя э́рзя
Р. э́рзя э́рзя
Д. э́рзя э́рзя
В. э́рзя э́рзя
Т. э́рзя э́рзя
М. э́рзя э́рзя

Іншыя варыянты: эрзя́.

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́рзя этн., нескл., м. и ж., мн. э́рзя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́рзя этн. э́рзя нескл., м., ж. и мн.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эрзя, ‑і, м. і ж.

Адна з дзвюх этнаграфічных груп мардоўскага народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Эрзя С. 7/16

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Эрзя Сцяпан Дзмітрыевіч

т. 18, кн. 1, с. 150

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Эрзя-мардоўская мова 10/597

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)