-эмія, -емія

(гр. haima = кроў)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «захворванне крыві».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-емія

гл. -эмія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

халестэрынэмі́я

(ад халестэрын + -эмія)

павышанае змяшчэнне халестэрыну ў крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

азатэмі́я

(ад азот + -эмія)

залішняе ўтрыманне ў крыві прадуктаў азоцістага абмену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіперэмі́я

(ад гіпер- + -эмія)

прыліў крыві да якога-н. органа або часткі цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хларэмі́я

(ад хлор + -эмія)

абавязковая прысутнасць хлору ў крыві ў выглядзе яго злучэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трамбацытэмі́я

(ад трамбацыты + -эмія)

форма гемарагічнага дыятэзу, якая характарызуецца павышаным змяшчэннем у крыві трамбацытаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэмі́я

(ад ура- + -эмія)

самаатручванне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемаглабінэмі́я

(ад гемаглабін + -эмія)

павышанае змяшчэнне гемаглабіну ў плазме крыві ў выніку ўнутрысасуднага гемолізу (параўн. гемаглабінурыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліцытэмі́я

(ад полі- + гр. kytos = клетка + -эмія)

хранічнае захворванне крывятворнай сістэмы чалавека з павышэннем колькасці эрытрацытаў у крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)