урэмі́я

(ад ура- + -эмія)

самаатручванне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)