э́ліны, -аў, адз. э́лін, -а, м.

Назва старажытных грэкаў.

|| ж. э́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. э́лінскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́ліны, -наў э́ллины

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Эліны 11/426

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

э́ліны, ‑аў; адз. элін, ‑а, м.; элінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. элінкі, ‑нак; ж.

Старажытныя грэкі. // Высок. Грэкі. Мова элінаў.

[Грэч. hellēn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́лін,

гл. эліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́лінка,

гл. эліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́лін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. э́лін э́ліны
Р. э́ліна э́лінаў
Д. э́ліну э́лінам
В. э́ліна э́лінаў
Т. э́лінам э́лінамі
М. э́ліне э́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Hellenowie

мн. эліны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГРЭ́КІ

(саманазва Hellēnes эліны),

нацыя, асн. насельніцтва Грэцыі (каля 9,55 млн. чал.). Агульная колькасць 12,4 млн. чал. (1992). Гавораць на грэчаскай мове. Вернікі пераважна праваслаўныя.

т. 5, с. 492

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

філэ́ліны

(ад гр. phileo = люблю + Hellenes = эліны)

прыхільнікі барацьбы грэчаскага народа супраць турэцкага іга ў 20-я гады 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)