э́лінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
э́лінг |
э́лінгі |
| Р. |
э́лінга |
э́лінгаў |
| Д. |
э́лінгу |
э́лінгам |
| В. |
э́лінг |
э́лінгі |
| Т. |
э́лінгам |
э́лінгамі |
| М. |
э́лінгу |
э́лінгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́лінг, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).
1. Спецыяльнае памяшканне на беразе, дзе будуецца ці рамантуецца корпус судна.
2. Памяшканне для дырыжабляў і аэрастатаў.
3. Збудаванне асобага тыпу для захоўвання спартыўных суднаў, вёслаў і іншага інвентару.
|| прым. э́лінгавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
э́лінг, ‑а, м.
1. Спецыяльнае памяшканне на беразе, прызначанае для пабудовы і рамонту суднаў; збудаванне для пад’ёму ці спуску суднаў на ваду па нахіленай плоскасці. Наведанне храма і пошукі прыдуманых Чаурам элінгаў давялося, аднак, адкласці. Шыцік.
2. Памяшканне для дырыжабляў і аэрастатаў. Элінг для аэрастата.
3. Збудаванне асобага тыпу для захоўвання спартыўных суднаў.
[Гал. helling.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
э́лінг
(гал. helling)
1) збудаванне на беразе са спецыяльным нахільным фундаментам (стапелем), дзе закладваецца і будуецца корпус судна;
2) памяшканне для дырыжабляў і аэрастатаў;
3) памяшканне на воднай станцыі для захоўвання спартыўных суднаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
boathouse [ˈbəʊthaʊs] n. э́лінг
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
э́ллинг мор., ав. э́лінг, -га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)